Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
шакі́равацца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; незак.
Уст. Адчуваць няёмкасць, усхваляванасць ад якога‑н. учынку, выказвання, што парушае правілы прыстойнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
звы́чай, -ю, мн. -і, -яў, м.
1. Агульнапрыняты парадак, правілы, што даўно ўкараніліся ў быце народа або ў пэўнай грамадскай групе.
Спрадвечны з.
Гарадскія звычаі.
2. Прывычны спосаб дзеяння, прывычка.
Маю з. пасля абеду пашпацыраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
protocol
[ˈproʊtəkɑ:l]
n.
1) пратако́л -у m., акт міжнаро́днага пагадне́ньня
2) пра́вілы этыке́ту дыпляматы́чнага ко́рпусу
3) агу́льнапрыня́тыя пра́вілы паво́дзінаў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
рэгла́мент, -у, М -нце, м.
1.Правілы, якія рэгулююць парадак якой-н. дзейнасці.
Трымацца рэгламенту.
Р. пасяджэння.
Р. работы камісіі.
2. Час, адведзены на сходзе для прамовы, выступлення.
Р. для прамоўцы — пятнаццаць мінут.
|| прым.рэгла́ментны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нарматы́ўны, ‑ая, ‑ае.
1.Спец. Які мае адносіны да нарматыву, з’яўляецца нарматывам.
2. Які вызначае норму, стандарты, правілы. Нарматыўная граматыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэхумо́вы, ‑умоў; адз.няма.
Дакумент, які змяшчае якасныя характарыстыкі машын, вузлоў, дэталей і пад. і правілы іх эксплуатацыі; тэхнічныя ўмовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пра́віла, ‑а, н.
1. Палажэнне, якое вырашае тую або іншую заканамернасць. Разам [піянеры] рашалі задачы, пісалі дыктоўкі, вучылі правілы.Шыловіч.
2.звычайнамн. (пра́вілы, правіл). Пастанова, палажэнне, якія абавязваюць захоўваць пэўны парадак пры выкананні чаго‑н. Правілы вулічнага руху. Захоўваць правілы канспірацыі.
3. Норма паводзін, прывычка. [Камісар] выйшаў з палаткі, каб праверыць перад сваім адпачынкам вартавых, што было ў яго непарушным правілам.Шамякін.У бацькі было правіла: дасягнуў паўналецця — жыві сваім одумам.Навуменка.
•••
Складанае трайное правіла — правіла для рашэння задач, у якіх велічыні звязаны прамой і адваротнай прапарцыянальнай залежнасцю.
Па ўсіх правілах — так, як трэба.
Па ўсіх правілах мастацтва (часцейіран.) — грунтоўна, акуратна, улічваючы ўсе дэталі пры выкананні чаго‑н.
Узяць за правілагл. узяць.
Як правіла — звычайна, пераважна, найчасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грыф³, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Штэмпель з узорам чыйго-н. афіцыйнага подпісу, а таксама адбітак з гэтага штэмпеля.
2. Спецыяльны надпіс на кнігах і дакументах, які вызначае правілы карыстання імі.
Брашура з грыфам «На правах рукапісу».
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
статут,
дакумент, які вызначае задачы, правілы і кола дзейнасці прадпрыемства.