возме́здие ср., высок. адпла́та, -ты ж.; (кара) ка́ра, -ры ж.; (наказание) пакара́нне, -ння ср.; (месть) по́мста, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымеще́ние ср.

1. по́мста, -ты ж., адпла́чванне, -ння ср., адпла́та, -ты ж.;

2. спагна́нне, -ння ср.; см. вымеща́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Vergéltung

f -, -en

1) узнагаро́джанне

2) адпла́та; по́мста (an D – каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

reprisal

[rɪˈpraɪzəl]

n.

1) адла́та, по́мста f

2) рэпрэса́ліі pl. (эканамі́чныя або́ і́ншыя са́нкцыі супро́ць яко́й-н. дзяржа́вы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

распла́та, ‑ы, ДМ ‑плаце, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расплачвацца — расплаціцца.

2. перан. Кара, помста. — Нічога, Аксён: будзе свята і на нашай вуліцы. Падыходзіць час расплаты за здзекі над народам. Дымам і агнём паляцяць у неба панскія палацы і ўжо ляцець пачалі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмасці́цца, ‑машчуся, ‑мосцішся, ‑мосціцца; зак.

Разм. Узабрацца на што‑н. высокае або на верх чаго‑н. Узмасціцца на дах. // Заняць пэўнае месца, пасаду. Не пераварот у царскім палацы, не змова свіцкіх генералаў з наследнікам, якому да свербу карціць самому ўзмасціцца на трон, — помста ад імя народа. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэва́нш м. Revanche [-´vã:ʃ(ə)] f -; Vergéltung f - (помста);

матч-рэва́нш спарт. Rückspiel n -s, -e;

палі́тыка рэва́ншу Revanchepolitik f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Прымсці́цца (пры́мсьціцца, пры́мсьціць) ’здацца, падацца; прымроіцца’ (Ласт.), параўн. рус. примститься ’прымроіцца, здацца; прысніцца’. Арэальнае ўтварэнне ад незафіксаванага *мсці́ць/мсці́цца адпаведнай семантыкі (гл. амонімы ў артыкуле мста ’помста’), якое працягвае прасл. *mьstiti (sę) 2 ’здавацца, мроіцца’, этымалагічна тоеснага *mьtьsь і роднаснага лексемам гнязда прасл. *mitъ/mitь, *mitě, *mititi, *mitusь, *mitusiti, *mьtnina (ЭССЯ, 21, 171–172). Параўн. пры́мха (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тальён

(лац. talio, -onis = помста)

прынцып у крымінальным праве рабаўладальніцкіх і раннефеадальных дзяржаў, паводле якога асобе, што ўчыніла злачынства, прысуджалі такую самую шкоду («вока за вока, зуб за зуб»).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

распла́та ж.

1. Áuszahlung f -, Bezáhlung f -; Verréchnung f -, Ábrechnung f - (разлік);

2. перан. (кара, помста) Ábrechnung f -, Vergéltung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)