Та́фель ’паркет’ (Некр. і Байк.). Запазычана з ням. Tafel ’дошка, пліта’, магчыма, праз польск. tafelka ’плітка, дошчачка’ ад tafla ’пліта, тонкая дошчачка’, гл. тахля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kuchenka

ж. пліта;

kuchenka elektryczna — электрычная пліта;

kuchenka gazowa — газавая пліта;

kuchenka mikrofalowa — мікрахвалевая печ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Та́хля ’вялікі ліст шкла’ (ТС). З польск. tafla ’пліта, пласціна, ліст’, што з ням. Tafel ’дошка, пліта’ (Брукнер, 563), магчыма, пад уплывам кафля (ЕСУМ, 5, 528), гл. Параўн. тапля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

канфо́рка ж (на пліце) Hérdring m -(e)s, -e;

пліта́ з дзвюма́ канфо́ркамі Zwéiflammenherd m -(e)s, -e;

пліта́ з чатырма́ канфо́ркамі víerflammiger Gásherd

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

та́лер ​1, ‑а, м.

Старажытная нямецкая манета.

[Ням. Taler.]

та́лер ​2, ‑а, м.

Спец. Металічная пліта ў друкарскай машыне, на якую ўстанаўліваюць друкарскую форму.

[Ад ням. Teller — талерка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gáskocher

m -s, - га́завая пліта́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ты́гель, -гля, мн. -глі, -гляў, м.

1. Пасудзіна з вогнетрывалага матэрыялу для плаўкі, варкі, нагрэву чаго-н. на моцным агні.

2. Металічная пліта друкарскай машыны для прыціскання паперы да пакрытай фарбай друкарскай формы (спец.).

|| прым. ты́гельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Плы́тка ’пласт сала, вялікі кавалак’ (ТС). Відаць, да плі́тка < пліта́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Spánplatte

f -, -n драўля́на-стру́жкавая [стру́жачная] пліта́ [ДСП]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kóchplatte

f -, -n

eléktrische ~ — электры́чная пліта́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)