ржа́вы róstig;

ржа́вая пля́ма Róstfleck m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Крыжаві́на ’лысіна, белая пляма на лбе жывёлы’ (Нар. словатв.). Першапачатковая пляма ў форме крыжа? Гл. крыж 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sunspot

[ˈsʌnspɑ:t]

n.

пля́ма на со́нцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sunspot [ˈsʌnspɒt] n.

1. astron. пля́ма на со́нцы

2. вясну́шка; pl. sunspots рабаці́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кра́піна, ‑ы, ж.

Пляма другога колеру на чым‑н. Дзе-нідзе шлях быў крануты жоўтымі крапінамі, пажаўцелымі ліс[та]мі, апаўшымі з бяроз. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разео́ла, ‑ы, ж.

Спец. Невялікая яркачырвоная пляма на скуры, якая паяўляецца пры такіх інфекцыйных захворваннях як адзёр, краснуха, тыф, воспа і пад.

[Новалац. roseola, памянш. ад roseus — ружовы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радзі́мы нар.-поэт. роди́мый;

○ ~мы знак — роди́мое пятно́;

~мая пля́ма — перен. роди́мое пятно́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

налёжка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.

Спец. Брак, пляма на тканіне ад сутыкнення яе з дрэнна прасушанай фарбай пры запарванні. Налёжка на тканіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамака́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Прамакальная папера. Але, пакуль адшукаў прамакатку, пляма ператварылася ўжо ў добрую лужыну. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blotch [blɒtʃ] n.

1. вялі́кая пля́ма;

come out in blotches пакры́цца пля́мамі

2. прышч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)