протопи́ть​I сов. (печку) прапалі́ць у пе́чы; (комнату) праце́пліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

топи́ть​I несов. (печку) палі́ць (у пе́чы); (обогревать) ацяпля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

крэма́цыя

(лац. crematio = спальванне)

спальванне цела нябожчыка ў спецыяльнай печы (параўн. інгумацыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Féuerloch

n -(e)s, -löcher то́пка пе́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

нагрэ́цца, -грэ́юся, -грэ́ешся, -грэ́ецца; зак.

1. Стаць, зрабіцца цёплым ці гарачым.

Вада нагрэлася на сонцы.

2. Сагрэцца (разм.).

Н. на печы.

|| незак. награва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пячу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Невялікая ніша ў сцяне печы.

Паставіць збан з малаком у пячурку.

2. Невялікая, звычайна часовая печка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

крэма́цыя

(лац. crematio = спальванне)

спальванне цела нябожчыка ў спецыяльнай печы (параўн. інгумацыя).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

адпячы́ся, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -пячэ́цца, -пяку́цца, -пёкся, -пякла́ся, -ло́ся; зак.

Перасядзець у печы, перапячыся (пра хлеб і пад.).

Хлеб адпёкся.

|| незак. адпяка́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

апа́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто паліць печы ў службовым памяшканні або працуе ў кацельнай.

|| ж. апа́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. апа́льшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абагрэ́цца, -рэ́юся, -рэ́ешся, -рэ́ецца; зак.

Сагрэцца, зрабіцца цёплым.

А. каля печы.

Пакой абагрэўся.

|| незак. абаграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. абагрэ́ў, -рэ́ву, м. (спец.) і абаграва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)