перапе́рчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Вельмі наперчыць, перадаць перцу ў якую‑н. страву. Пераперчыць суп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак. і незак.

1. каго-што каму. Перадаць (перадаваць) па завяшчанні.

З. маёмасць сыну.

2. каму з інф. Даручыць (даручаць) што-н., выказаўшы перадсмяротную волю.

Вучоны завяшчаў прадоўжыць справу сваім вучням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

найгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. Сыграць на музычным інструменце многа чаго.

2. што. Перадаць асноўны матыў.

Н. мелодыю.

3. што. Сыграць для гуказапісу.

4. што. Зрабіць лепшым, мілагучным ад працяглай ігры.

Н. скрыпку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Перака́зы ’плёткі’ (Нас.). Ад пераказа́ць, перака́зваць ’перадаваць пачутае’, рус. перека́зывать ’наказаць, перадаваць вестку, просьбу’, укр. перека́зувати ’апавядаць; перадаваць на словах’, польск. przekaz ’паведамленне’, przekazać ’перадаць’. Усх.-слав.-польск. ізалекса. Да пера- і каза́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

przekazać

зак.

1. (грошы) перавесці;

2. (інфармацыю) перадаць;

3. адпісаць;

przekazać w spadku — перадаць у спадчыну

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сообщи́ть сов.

1. (уведомить) паве́даміць;

2. (передать качество, свойство) перада́ць; (придать) нада́ць;

сообщи́ть интере́с к нау́кам перада́ць ціка́васць да наву́кі;

сообщи́ть желе́зу магни́тные ка́чества нада́ць жале́зу магні́тныя я́касці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

транслі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што.

Перадаць (перадаваць) аўдыё- і відэаінфармацыю па радыё або па тэлебачанні.

Т. даклад.

|| звар. транслі́равацца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -руецца.

|| наз. трансля́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

odtworzyć

зак.

1. выканаць;

2. узнавіць, перадаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ве́чны, -ая, -ае.

1. Які існуе заўсёды, спрадвеку; які не перастае існаваць.

Вечная матэрыя.

Вечныя снягі.

Вечная слава героям.

2. Бестэрміновы.

Перадаць баявы сцяг на вечнае захаванне.

3. Які пастаянна паўтараецца.

Вечныя спрэчкі.

◊

Заснуць вечным сном (кніжн.) — памерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́стукаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Умоўнымі стукамі перадаць, узнавіць (разм.).

В. тэлеграму.

2. каго-што. Лёгкім пастукваннем пальцамі ці малаточкам па целе абследаваць стан унутраных органаў.

В. лёгкія.

Доктар выстукаў хворага.

|| незак. высту́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)