пуці́на, -ы, ж.

1. Сезон масавай лоўлі рыбы.

Зімовая п.

2. мн. -ы, -цін. Тое, што і пуцявіна (паэт.).

|| прым. пуці́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wieszcz

м.

1. вяшчун, прарок;

2. паэт. паэт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

га́лы, -аў, адз. гал, -а, м.

1. Рымская назва старажытных кельцкіх плямён, якія насялялі тэрыторыю сучаснай Францыі і Бельгіі.

2. Французы (уст., паэт.).

|| прым. га́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

lazurowy

паэт. блакітны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ukojny

паэт. заспакаяльны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poeta

м. паэт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

złotowłosy

паэт. золатавалосы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

радзі́мы, -ая, -ае (нар.-паэт.).

Родны.

Р. край.

Сустракай, радзімая (наз.), дарагіх гасцей.

○

Радзімая пляма — прыроджанае змяненне скуры.

◊

Радзімая пляма — недахоп, які з’яўляецца перажыткам чаго-н.

Радзімыя плямы мінулага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

lyric [ˈlɪrɪk] adj. ліры́чны;

lyric poetry ліры́чная паэ́зія, лі́рыка;

a lyric writer лі́рык; паэ́т-пе́сеннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бард

(кельц. bard)

1) паэт-спявак у старажытных кельтаў;

2) аўтар і выканаўца аўтарскай песні;

3) перан. паэт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)