сімвалі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сімвалізму (у 1 знач.), сімваліста. Сімвалісцкая паэзія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lyric [ˈlɪrɪk] adj. ліры́чны;

lyric poetry ліры́чная паэ́зія, лі́рыка;

a lyric writer лі́рык; паэ́т-пе́сеннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абра́давы, ‑ая, ‑ае.

Які выконваецца ў час абраду; звязаны з абрадам. Абрадавы рытуал. Абрадавая паэзія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урбаністы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да урбанізму, уласцівы урбанізму, з элементамі урбанізму. Урбаністычная музыка. Урбаністычная паэзія. Урбаністычны пейзаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́льтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да культу (у 1 знач.), звязаны з выкананнем рэлігійных абрадаў. Культавая музыка. Культавая паэзія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэалісты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць рэалістычнага. Рэалістычнасць апісання. □ Пры ўсёй рэалістычнасці тэндэнцый, «прадметнасці», «рэчавасці» паэзія Коласа нясе .. немалы зарад рамантычнасці. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

belles-lettres

[,belˈletrə]

n., pl.

маста́цкая літарату́ра, паэ́зія f., бэлетры́стыка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

poetry

[ˈpoʊetri]

n.

1) паэ́зія f.; ве́ршы pl.

2) паэты́чнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

accentual

[əkˈsentʃuəl]

adj.

1) на́ціскавы

2) тані́чны

accentual poetry — тані́чная паэ́зія

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

эпіграматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Які мае адносіны да эпіграмы; з’яўляецца эпіграмай. Эпіграматычны стыль. Эпіграматычная паэзія.

2. Уст. Насмешлівы, з’едлівы. Эпіграматычны выпад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)