Страхалю́д ‘страшнага выгляду чалавек, пачвара’ (Юрч. Вытв.). Да страх і люд (гл.), магчыма, з польск. stracholud ‘страшылішча’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

behemoth

[bɪˈhi:mɑ:Ө]

n.

бэгэмо́т -а m.

а) біблі́йная пачва́ра

б) вялі́кі мо́цны зьвер, не́шта вялі́кае й мо́цнае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

monstrosity

[mɑ:nˈstrɑ:səti]

n., pl. -ties

1) вы́радак -ка m., пачва́ра -ы m. & f.

2) пачва́рнасьць, выро́длівасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Прачва́ра ’жартаўнік; гарэзнік; пранырлівы’ (нясвіж., драг., Сл. ПЗБ), прочва́ра (ТС), прачвэ́ра (карэл., Сцяшк. Сл.) ’тс’. Гл. пачвара, чварыць, чвэ́рыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́людак ’звер, кат’ (БРС, Крывіч, 12, 1926, 3). Рус. вы́людье ’вырадак, маральная пачвара’. Прэфіксальна-суфіксальнае ўтварэнне ад люд‑ па тыпу вырадак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Únwesen

n -s

1) лютава́нне

2) пачва́ра

sein ~ tréiben* — бясчы́нстваваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

изуве́рка

1. (заця́тая, лю́тая) фанаты́чка, -кі ж.;

2. перен. недавя́рак, -рка м.; (изверг) вы́людак, -дка м.; (чудовище) пачва́ра ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уро́д​I м., в разн. знач. вы́радак, -дка м.; (изверг — ещё) вы́людак, -дка м.; (чудовище — ещё) пачва́ра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́радак, ‑дка, м.

1. Той, хто страціў станоўчыя фізічныя або псіхічныя якасці пакалення; крэцін; пачвара. // Нікчэмны, непрыязны чалавек; вылюдак. Маральны вырадак.

2. Найгоршы ці найлепшы сярод пэўнай групы людзей. [Аляксей Іванавіч:] — Хлопец гэты па-сапраўднаму дружыў з намі, з галыцьбой, за што ў сваёй сям’і яго лічылі вырадкам. Скрыпка.

3. Жорсткі чалавек; гвалтаўнік; садыст. Фашысцкія вырадкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изуве́р м.

1. (заця́ты, лю́ты) фана́тык, -ка м.;

2. перен. недавя́рак, -рка м.; (изверг) вы́людак, -дка м.; (чудище) пачва́ра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)