officious

[əˈfɪʃəs]

adj.

1) празьме́рна паслу́жлівы; які́ навя́звае свае́ паслу́гі; назо́льны

2) які́ лю́біць су́нуць нос не ў сваё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ава́нс

(фр. avance)

грашовая сума, якая выдаецца папярэдне ў лік заработнай платы, за выкананыя работы і зробленыя паслугі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ВІДЭАТЭ́КС,

від (служба) электрасувязі. Дазваляе карыстальніку атрымліваць на экране тэлевізара (або дысплея) графічную інфармацыю па каналах тэлефоннай сувязі са спец. банка даных; дазваляе таксама выконваць розныя паслугі: заказваць электронныя гульні, білеты на транспарт, праводзіць банкаўскія аперацыі і інш.

т. 4, с. 143

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

расплаці́цца, ‑плачуся, ‑плацішся, ‑плаціцца; зак.

1. Заплаціць грошы каму‑н. за што‑н., разлічыцца за паслугі. [Лабановіч] даволі шчодра расплаціўся з бабкаю Параскаю за паслугі. Колас. Рыгор расплаціўся з вазніцаю і на параконцы вярнуўся з Лібаю ў мястэчка. Гартны.

2. перан. Адпомсціць, разлічыцца за прычыненую крыўду. [Бацька:] — Так, я зараз памру з вялікім неспакоем, што не магу ўстаць і расплаціцца з Гальвасам. Чорны.

3. перан. Панесці пакаранне, кару за што‑н. Час міне, і Лёня расплаціцца за сваё заблуджэнне цяжкімі маральнымі пакутамі. Майхровіч. Мы адказалі: «Віта! Пад Растовам і пад Масквой...» Цяпер мы прымусім бандыта Расплаціцца сваёй галавой. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камуна́льны

(фр. communal, ад лац. communis = агульны)

які адносіцца да гарадской гаспадаркі (напр. к-ая кватэра, к-ыя паслугі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэмарке́тынг

(ад рэ- + маркетынг)

разнавіднасць маркетынгу, задачай якога з’яўляецца ажыўленне попыту на тавары і паслугі ў выпадку яго зніжэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

recompense​2 [ˈrekəmpens] v. fml (for)

1. кампенсава́ць;

be recompensed for losses атрыма́ць кампенса́цыю за стра́ты

2. узнагаро́джваць (за працу);

recompense for services узнагаро́дзіць за паслу́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

usługa

usług|a

ж.

1. паслуга;

oddać ~ę — зрабіць паслугу (ласку);

~i konsumpcyjne — спажывецкія паслугі;

~i publiczne — грамадскае абслугоўванне;

korzystać z usługa — карыстацца паслугамі;

świadczyć ~i — аказваць паслугі;

2. абслугоўванне, паслугі;

~a błyskawiczna — тэрміновае выкананне;

~i bukieciarskie — аздабленне (афармленне) букетаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыслу́жвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. неадабр. Рабіць паслугі, дагаджаць каму‑н., дамагаючыся прыхільнасці з карыслівай мэтай. Прыслужвацца перад начальствам. □ — Прывет, начальнік! (Так маўляў, і так...) Казалі мне, ёсць у цябе вакантная пасада — Прыслужвацца я не мастак, А ў працы ведаю і толк і смак! Валасевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

услу́жлівы, ‑ая, ‑ае.

Які ахвотна робіць паслугі каму‑н., гатовы ўслужыць. Проста не верылася, што гэты калючы чалавек мог быць услужлівы і пакорны. Бажко. / Пра памяць, уяўленне і пад. Паслушнае і ўслужлівае ўяўленне ўжо рысавала яму [Лабановічу] вобраз дзяўчыны, гэту чыстую і прыгожую краску, узгадаваную ў глухіх палескіх барах. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)