passenger

[ˈpæsɪndʒər]

1.

n.

пасажы́р -а m., пасажы́рка f.

2.

adj.

пасажы́рскі (цягні́к)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

carriage [ˈkærɪdʒ] n.

1. экіпа́ж; карэ́та

2. пасажы́рскі ваго́н

3. цяле́жка, вагане́тка

4. карэ́тка (пішучай машынкі)

5. пераво́зка, транспарціро́ўка, транспартава́нне

6. паста́ва

7. comput. карэ́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

біле́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да білета, прызначаны для продажу білетаў (у 1 знач.). На станцыі .. [Лабановіч] даведаўся дакладна, калі прыходзіць пасажырскі поезд на Мінск і калі адчыніцца білетная каса. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́інг

(англ. boeing)

шматмесны пасажырскі або транспартны самалёт амерыканскай самалётабудаўнічай кампаніі «Боінг».

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Búmmelzug

n -(e)s, -züge жарт. пасажы́рскі цягні́к мало́й ху́ткасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flúgschein

m -(e)s, -e пасажы́рскі біле́т паве́траных зно́сін, авіябіле́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трамва́й, ‑я, м.

1. Гарадская наземная электрычная чыгунка.

2. Поезд гэтай чыгункі з аднаго або некалькіх вагонаў (з якіх адзін маторны).

•••

Рачны трамвай — невялікі пасажырскі параход або катэр, які курсіруе па рацэ ў межах горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́нспарт, -у, М -рце, м.

1. Галіна народнай гаспадаркі, звязаная з перавозкай людзей і грузаў, а таксама сродкі для такой перавозкі.

Пасажырскі т.

Гарадскі т.

2. Перавозка грузаў.

Т. мінеральных угнаенняў па чыгунцы.

3. Партыя атрыманых або прызначаных для перавозкі грузаў.

Заўтра адпраўляецца т. з бульбай.

4. Абоз або сукупнасць якіх-н. сродкаў спецыяльнага прызначэння.

Санітарны т.

5. Судна ваеннага флоту для перавозкі грузаў і людзей.

Дэсантны т.

|| прым. тра́нспартны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтаматры́са

(фр. automotrice, ад гр. autos = сам + фр. motrice = маторны вагон)

чыгуначны пасажырскі або службовы вагон з уласным рухавіком.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

osobowy

1. грам. асабовы;

zaimek osobowy — асабовы займеннік;

2. асабовы;

skład osobowy — асабовы склад (састаў);

3. пасажырскі;

pociąg osobowy — пасажырскі цягнік;

samochód osobowy — легкавы аўтамабіль; легкавік, легкавушка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)