партми́нимум (парти́йный ми́нимум) ист. партмі́німум, -му м. (парты́йны мі́німум).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партсобра́ние ср. (парти́йное собра́ние) партсхо́д, -да м. (парты́йны сход).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ваенна-рэвалюцыйны цэнтр, гл. Партыйны цэнтр

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

whip​1 [wɪp] n.

1. бізу́н, пу́га

2. парла́менцкі парты́йны арганіза́тар, кіраўні́к фра́кцыі

3. узбі́тыя вяршкі́, крэм і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

палітбюро́, нескл., н.

Палітычнае бюро; кіруючы партыйны орган, які выбіраецца на пленуме ЦК і дзейнічае ў перыяд паміж пленумамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Partéifunktionär

m -s, -e парты́йны рабо́тнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

парт...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «партыйны» (у 1 знач.), напрыклад: партактыў, партарганізацыя, парткабінет, партком, партшкола.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парткабіне́т, ‑а, М ‑неце, м.

Партыйны кабінет; у 1952 г. ператвораны ў партыйную бібліятэку; з 1956 г. — кабінет палітычнай асветы пры камітэтах КПСС.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўвае́нны, ‑ая, ‑ае.

Часткова, амаль ваенны. [Сёмка] любіў апранацца акуратна, дбайна і заўсёды, як некалі ягоны бацька, адказны партыйны работнік, насіў паўваенную форму. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

partéiamtlich

a парты́йны (які тычыцца партыйнага апарату)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)