асы́пак, -пку, м. (спец.).

Тое, што асыпалася з гары ў выніку разбурэння пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаўкро́ўны, -ая, -ае.

Які атрымліваецца ад скрыжавання чыстакроўнай пароды з простай; не чыстакроўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падро́ст, -у, М -сце, м. (спец.).

Маладыя дрэвы асноўнай для дадзенага лесу пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

органоге́нный геол. арганаге́нны;

органоге́нные поро́ды арганаге́нныя паро́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрыко́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Конусападобны насып пустой пароды каля шахты.

Салігорскія тэрыконы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эфузі́ўны геол. эффузи́вный;

~ныя го́рныя паро́ды — эффузи́вные го́рные поро́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Вялікі камень — абломак горнай пароды.

|| прым. валу́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хво́йны, -ая, -ае.

1. гл. хвоя.

2. Які замест лісця мае іголкі.

Хвойныя пароды дрэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сабакаво́дства, -а, н.

Развядзенне сабак і паляпшэнне іх пароды.

Службовае с.

|| прым. сабакаво́дчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

срэбрано́сны, -ая, -ае.

Пра горныя пароды, якія ўтрымліваюць срэбра.

|| наз. срэбрано́снасць, -і, ж.

С. участка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)