пе́мза, -ы, ж.

Лёгкая порыстая вулканічная парода, кавалкі якой ужыв. для паліроўкі, чысткі.

|| прым. пе́мзавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шві́цкі, ‑ая, ‑ае.

У выразах: швіцкая жывёла, швіцкая парода — парода буйной рагатай жывёлы.

[Ад назвы кантона Швіц (Schwyz) у Швейцарыі, дзе ўпершыню была выведзена гэта парода жывёлы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Dalmatian [dælˈmeɪʃn] n. zool. далмаці́нец (парода сабак)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бе́ркут, -а, М -куце, мн. -ы, -аў, м.

Драпежная птушка сямейства ястрабіных, буйная парода арлоў.

Паляванне з беркутам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

апо́ка², -і, ДМ -о́цы, ж. (спец.).

Цвёрдая лёгкая горная парода, багатая на крэменязём.

|| прым. апо́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

першэро́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Конь-ламавік буйной і вынослівай пароды.

|| прым. першэро́нскі, -ая, -ае.

Першэронская парода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рагаві́к², -у́, м.

Шчыльная зярністая горная парода бурага або шэрага колеру, якая ўтвараецца ад уздзеяння магмы на пароду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кастрамскі́ костромско́й;

~кая паро́да каро́ў — костромска́я поро́да коро́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

халмаго́рскі холмого́рский;

~кая паро́да каро́ў — холмого́рская поро́да коро́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

шві́цкі с.-х. шви́цкий;

~кая паро́да — шви́цкая поро́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)