Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
укармі́цьсов.
1. откорми́ть, упита́ть;
у. парася́ да свя́та — откорми́ть поросёнка к пра́зднику;
2.разг. прокорми́ть;
у. жывёлу — прокорми́ть скот
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ёцка ’маленькае парася’ (Шат.) Магчыма, да воклічаў для адгону свінні. Параўн. з укр.ацю, бел.ацю, укр.ацю, польск.a ciu. Аналагічныя ўтварэнні цюця ’сабака’, дзюдзя ’свіння’ (Цыхун, ЭСБМ, 1, 226); параўн. таксама Краўчук, ЭСБМ, 2, 73–74; Смаль-Стоцкі, Приміт., 114–115, 117.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кабанчу́к ’парася’ (КСТ). Ад кабан1 (гл.) і суф. ‑чук. Параўн. хлапчук, курчук, свінчук. Не выключана, аднак, што гэты суфікс у канкрэтных выпадках — вынік узаемадзеяння розных суфіксаў у пагранічных дыялектных зонах. Параўн.: хлапча, курча, свінча (суф. ‑ч‑а) і памяншальныя ўтварэнні на ‑ук/‑юк, характэрныя для заходнебеларускіх гаворак.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вор зло́дзей, -дзея м., мн. зладзе́і, -дзе́яў,
◊
на во́ре ша́пка гори́тпогов. на зло́дзеі ша́пка гары́ць; ≅ хто парася́ ўкраў, таму́ ў вуша́х пішчы́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вась-вась-вась ’падзыўныя словы для кормнага кабана’ (Янк. III). Рус.дыял.вац!, ва́цу́! ’тс’, укр.ваць!, вацю́! ’тс’. Як думаў Р. Смаль–Стоцкі, гэта варыянты слова паць! < паця́ ’парася’. Супраць гэтай версіі Рудніцкі (1, 329), які лічыць, што усё гэта варыянт выклічніка ацю! (адгоннае слова для свіней; да форм апошняга параўн. Краўчук, ВЯ, 1968, № 4, 123–124).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заліўны́в разн. знач. заливно́й; (о землях — ещё) по́йменный, поёмный;
з. луг — заливно́й (по́йменный, поёмный) луг;
~на́я труба́ — заливна́я труба́;
~но́е парася́ — заливно́й поросёнок
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◊ не ме́ла ба́ба кло́пату, дык купі́ла парася́ ≅ das hat ja gerade noch gefehlt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
заліўны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які затапляецца вадой у час паводак. Заліўны луг. □ На заліўных берагах Савойкі трава густая.Дуброўскі.
2. Вельмі моцны, густы, праліўны (пра дождж). Раптам каментатар з нейкім жалем, з нейкім унутраным шкадаваннем паведаміў, што над стадыёнам пайшоў заліўны дождж.Сабаленка.
3.Спец. Прызначаны для залівання. Заліўная гарлавіна.
4. Заліты густым наварам і астуджаны. Заліўное парася.//узнач.наз.заліўно́е, ‑ога, н. Халодная страва з мяса або рыбы, залітых густым наварам і астуджаных. Заказаць заліўное.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Барда́1 ’брага’ (Сцяшк., Сцяшк. МГ). Рус.барда́, укр.барда. Лічыцца запазычаннем з цюрк. моў: тое ж самае, што і бурда́ (гл.). Фасмер (1, 126) указвае на паралелі салта́н|султа́н. Гл. яшчэ Шанскі, 1, Б, 43; Рудніцкі, 80. Сюды і бел.бардахлы́ст ’п’яніца’ (Нас.) да барда́ і хлыста́ць. Парася. рус.бурдохлы́ст ’вельмі дрэнная ежа, дрэнны напітак’ (гл. Фасмер, 1, 207, пад брандахлы́ст).