пра́виться несов., страд.

1. пра́віцца, папраўля́цца, выпраўля́цца;

2. упраўля́цца;

3. выпро́ствацца, выраўно́ўвацца;

4. напраўля́цца, наво́дзіцца; вастры́цца;

5. пра́віцца; спраўля́цца; см. пра́вить​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кры́зіс, -су м., в разн. знач. кри́зис;

эканамі́чны к. — экономи́ческий кри́зис;

пасля́ ~су хво́ры стаў папраўля́цца — по́сле кри́зиса больно́й стал поправля́ться;

○ паліты́чны к. — полити́ческий кри́зис;

ура́давы к. — прави́тельственный кри́зис

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переправля́ться

1. (через что) перапра́ўляцца; (переезжать) пераязджа́ць; (переходить) перахо́дзіць;

переправля́ться че́рез ре́ку перапра́ўляцца це́раз раку́;

2. страд. перапра́ўляцца; пераво́зіцца; пераво́дзіцца; папраўля́цца; выпраўля́цца; см. переправля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wíederaufkommen

* (impf kam wíeder auf, part II wíederaufgekommen) [wíeder áufkommen*] vi (s)

1) ачу́ньваць, папраўля́цца

2) зноў з’яўля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gesúnd

a здаро́вы, мо́цны

~ wérden — папраўля́цца

~ und múnter — жывы́ i здаро́вы

j-n ~ schréiben* — вы́пісаць каго́-н. на пра́цу (пасля хваробы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пра́віцца несов.

1. разг. поправля́ться, выздора́вливать;

ён пача́ў п. на другі́м ты́дні — он на́чал поправля́ться (выздора́вливать) на второ́й неде́ле;

2. разг., см. папраўля́цца 3;

3. страд. чини́ться, починя́ться; исправля́ться, поправля́ться; пра́виться; выправля́ться; служи́ться, отправля́ться; см. пра́віць 2-5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акруглі́цца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Стаць круглым, больш круглым; набыць акруглую форму. Ад нечаканасці і здзіўлення ў Дзямідчыка акругліліся вочы. Краўчанка. // Папаўнець у целе. Аднойчы Граноўская заўважыла, што сын раптам пачаў папраўляцца, неяк акругліліся шчокі, папаўнелі. Гурскі. А на Пятровіча калі зірнуць — Раздаўся ўшыркі, акругліўся, Нібы гарбуз той, сокамі наліўся. Валасевіч. // перан. Канчаткова скласціся, аформіцца (пра думку, мову і пад.). Сапраўды, жанчына тая не надта разумная, не вельмі разборлівая, і яна будзе.. [Хвядосу] ва ўсім памагаць. І толькі гэтая думка акруглілася, як загула ззаду машына. Кавалёў. // Закончыцца, дасягнуць круглага ліку. [Рыгор Іванавіч:] — Восьмы дзесятак акругліўся летась чалавеку, а на адпачынак ні за якія грошы не хоча. Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

straighten

[ˈstreɪtən]

1.

v.t.

1) выпро́стваць

2) пара́дкава́ць

Straighten up your room — Спара́дкуй свой пако́й

3) даво́дзіць да ла́ду

We must straighten out accounts — Мы му́сім даве́сьці да ла́ду на́шыя раху́нкі

2.

v.i.

1) выпро́ствацца

2) informal выпраўля́цца, папраўля́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пра́віцца, праўлюся, правішся, правіцца; незак.

1. Разм. Папраўляцца, ачуньваць (пасля хваробы); зажываць. Пасля таго мне пішуць праз нядзелю, што бацька правіцца... (Хоць моцна аслабеў, але ачуньвае.) Трус. Доктар сказаў, што нага пачне правіцца, як толькі дастануць кулю. Чорны. // Рабіцца тлустым, поўным. Далей на захад, дзе пяскі, жоўтымі свечкамі кветак стракаціць зялёны, сакавіты лубін, пасля якога добра родзіць жыта і — ад сіласу — правяцца каровы. Брыль.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рабіцца лепшым, паляпшацца. Радуючыся, што надвор’е правіцца, Алена праверыла, ці ўсе прыйшлі. Мележ.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адпраўляцца, служыцца (пра набажэнства). У касцёле ўсё яшчэ свяціліся вокны, яшчэ правілася імша і маліліся паны. Пестрак.

4. Зал. да правіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mend

[mend]

1.

v.t.

1) ла́піць, ла́таць (во́пратку і гд), цырава́ць (панчо́хі); пра́віць, ла́дзіць, рамантава́ць

to mend clothes — ла́таць во́пратку

to mend a road — рамантава́ць даро́гу

2) папраўля́ць, паляпша́ць, выпраўля́ць

to mend one’s manners — папра́віць свае́ мане́ры

to mend an error — вы́правіць памы́лку

3) to mend a fire by adding fuel — папра́віць аго́нь падкі́нуўшы па́ліва

4) to mend matters — нала́дзіць спра́вы

2.

v.i.

1) паляпша́цца

2) ачу́ньваць, папраўля́цца

3.

n.

1) зала́таная, зацырава́ная дзі́рка; зама́заная раско́ліна

2) пале́пшаньне n. (здаро́ўя, спра́ваў)

to be on the mend — папраўля́цца, устава́ць на но́гі, вярта́цца да здаро́ўя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)