драп, -у, м.

Тоўстая шарсцяная тканіна, з якой шыюць верхняе адзенне.

Паліто з драпу.

|| прым. дра́павы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пухаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Куртка ці паліто на пуховай падкладцы.

2. Тое, што і пярына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дыягана́ль¹, -ю, м.

Шчыльная баваўняная або шарсцяная тканіна з косымі рубчыкамі.

Купіць дыяганалю на паліто.

|| прым. дыягана́левы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хля́сцік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вузкая палоска тканіны, прышытая або прышпіленая ззаду па таліі верхняга адзення.

Паліто з хлясцікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

palto

н. паліто

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сцяга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

1. Схадзіць куды-н. і вярнуцца назад.

С. ў краму.

2. Знасіцца.

Паліто ўжо сцягалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

raggedy [ˈrægɪdi] adj. зно́шаны;

a raggedy old coat пашарпа́нае паліто́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пальти́шко ср. уменьш.-уничиж. палітко́, -ка́ ср., дрэ́нненькае паліто́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Па́льта, пальто́ ’паліто’, пальта́к ’паўпаліто’, ’жаночае верхняе адзенне з фалдамі’ (Сл. ПЗБ). З рус. пальто́ (этымалогію гл. паліто́), пашыранага рознымі суфіксамі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

topcoat

[ˈtɑ:pkoʊt]

n.

мужчы́нскае паліто́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)