полі..., (а таксама палі...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «многа», напрыклад: полівітаміны, полімарфізм.

[Ад грэч. poly.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасцяко́м, прысл.

Разм. Па прамой лініі, самым кароткім шляхам. Граніца... Праз палі і кручы Лягла граніца прасцяком. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rámmen

vt

1) забіва́ць (палі)

2) трамбава́ць

3) вайск. тара́ніць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

быльняго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да быльнягу. Не рэжуць карміцельку-зямлю быльняговыя межы — калгасныя палі шырокія, прывольныя. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохпо́лле, ‑я, н.

Сістэма севазвароту з падзелам ворнай зямлі на чатыры палі, якія засяваюцца рознымі культурамі ў пэўнай паслядоўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozgraniczać

незак.

1. размяжоўваць;

rozgraniczać pola — размяжоўваць палі;

2. адрозніваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

justify

[ˈdʒʌstɪfaɪ]

v.t.

1) абгрунто́ўваць, матывава́ць (учы́нак, прэтэ́нзію)

2) апра́ўдваць

3) Comput. выраўно́ўваць палі́ тэ́ксту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

жы́та, -а, М жы́це, н.

1. Аднагадовая расліна сямейства злакавых, зерне якой скарыстоўваецца для прыгатавання хлеба.

Ж. красуе.

2. Зерне гэтай расліны.

Ссыпаць ж. ў мяшкі.

3. толькі мн. (жыты́, -о́ў). Жытнія палі.

|| памянш.-ласк. жытцо́, -а́, н.

|| прым. жы́тні, -яя, -яе і жытнёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перамежава́ць, ‑мяжую, ‑мяжуеш, ‑мяжуе; зак., што.

Спец.

1. Размежаваць нанава, іначай. Перамежаваць палі.

2. Размежаваць усё, многае. Перамежаваць усю зямлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіне́ц, ‑нца, м.

1. Рыба сямейства карпавых.

2. Абл. Сінеча (пра неба). Далёка ў сінец гарызонта забягалі шырокія папрыбіраныя палі. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)