überhítzt

a ве́льмі ўзбу́джаны, па́лкі, гара́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ínbrünstig

a стара́нны, па́лкі, з запа́лам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

impassioned

[ɪmˈpæʃənd]

adj.

па́лкі (пра прамо́ву), по́ўны запа́лу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

залаві́ць сов., разг.

1. пойма́ть, захвати́ть;

2. (ударить) заде́ть;

з. канцо́м па́лкі — заде́ть концо́м па́лки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абхо́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. абысці.

2. Месца, шлях, па якім можна абысці.

Зручны а.

3. Участак лесу (адзін або некалькі кварталаў), які даглядаецца адным лесніком.

Парадак у абходзе.

4. Манеўр для ўдару ў фланг ці ў тыл праціўніка.

Рушыць палкі ў а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

полк, палка́, мн. палкі́, палко́ў, м.

1. Вайсковая адзінка, якая звычайна ўваходзіць у склад дывізіі або брыгады.

Гвардзейскі п.

Авіяцыйны п.

2. перан., каго (чаго). Мноства, натоўп (разм.).

П. памочнікаў.

◊

У нашым палку прыбыло (разм.) — нас стала больш.

|| прым. палкавы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Жарлі́вы ’абжорлівы’ (міёр., Нар. сл., 112). Польск. żarliwy ’палкі’, чэш. zárlivý, славац. žiarlivý, в.-луж. žarliwy ’раўнівы’. У бел. суадносіцца з жэрці, у той час як зах.-слав. формы суадносныя з жар. Нельга выключыць, што ў бел. запазычанае з больш шырокім значэннем ’палкі’ спецыялізавалася ў сэнсе ’палкі да ежы’, аднак магчыма і ўтварэнне на ўласнай глебе з прыметнікавым суфіксам ‑лів‑ або ‑ів‑ (ад жарля́ць ’жэрці’; гл. жарло́ 1).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

то́пкий​I (о дровах, печи и т. п.) па́ліўны; (дающий много тепла) па́лкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

zapalny

1. мед. запаленчы;

proces zapalny — запаленчы працэс;

2. палкі, лёгкі на загаранне, які лёгка загараецца;

łatwo zapalny — палкі, лёгкаўзгаральны;

3. перан. гарачы, палкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Лабуя́тнік ’ліпняк, ліпавыя палкі, з якіх знята кара’ (Бяльк.). Да лубуятнік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)