паасо́бны, -ая, -ае (разм.).

1. Які існуе, дзейнічае самастойна побач з іншымі.

Мелі поспех не толькі калектывы, але і паасобныя выканаўцы.

2. Адзінкавы, рэдкі.

Апладзіравалі паасобныя гледачы.

3. Ізаляваны ад іншых, не звязаны з іншымі.

Жыць у паасобным пакоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

suffocating [ˈsʌfəkeɪtɪŋ] adj. ду́шны, уду́шлівы;

It is suffocating in the room. У пакоі душна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цёпла, прысл., у знач. вык.

1. Пра цёплае надвор’е; цеплыню ў памяшканні.

Раніцай ц.

У пакоі ц.

2. каму. Пра адчуванне кім-н. цяпла.

У паліто мне ц.

3. перан. Пра адчуванне душэўнай цеплаты.

На душы ц. ад добрых слоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́сыць, прысл.

1. У дастатковай меры, даволі.

У доме ўсяго д.

2. (у спалучэнні з прым. або прысл.). Значна, у значнай ступені.

Задача д. складаная.

У пакоі д. утульна.

3. безас., у знач. вык. Выражае загад, патрабаванне.

Д. пустых размоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паго́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Гоцаць некаторы час. Пагоцаць па пакоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

adjoining

[əˈdʒɔɪnɪŋ]

adj.

суме́жны; сусе́дні

adjoining rooms — сусе́днія, суме́жныя пако́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аванза́ла, ‑ы, ж.

Пярэдняя зала, пакоі перад галоўнай залай у вялікіх грамадой памяшканнях, палацах.

[Ад фр. avant — перад і salle — зала.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chum

[tʃʌm]

n.

1) ся́бра -ы m.

2) ся́бра па пако́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ма́ла, прысл.

1. Нямнога, у невялікай колькасці.

М. зрабіў.

М. людзей.

М. часу.

2. Недастаткова, менш, чым патрэбна.

У пакоі м. (безас., у знач. вык.) святла.

◊

Мала таго (разм.), у знач. пабочн. сл. — акрамя таго.

Мала што (разм.) — не мае значэння, што з таго.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нячы́ста,

1. Прысл. да нячысты.

2. безас. у знач. вык. Брудна. У пакоі было нячыста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)