тарпедава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., што.

1. Атакаваць тарпедаю; паразіць (паражаць) тарпедаю.

2. Спец. Узарваць (узрываць) зарад выбухнога рэчыва ў буравой свідравіне для расшырэння яе і павышэння адданы пласта.

3. перан. Падарваць (падрываць), парушыць (парушаць) знутры. Тарпедаваць дагавор аб раззбраенні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

undercut [ˌʌndəˈkʌt] v. (undercut) прадава́ць танне́й (у параўнанні з канкурэнтам); збіва́ць цану́;

undercut smb.’s authority падрыва́ць чый-н. аўтарытэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ruiníeren

vt

1. (з)руйнава́ць, вынішча́ць

2) падрыва́ць, разбура́ць, губі́ць;

séine Gesúndheit ~ падрыва́ць сваё здаро́ўе

2. ~, sich

1) банкрутава́ць

2) марна́ваць сваё здаро́ўе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erschüttern

vt

1) узру́шваць; агало́шваць

2) пахісну́ць

3) падрыва́ць (здароўе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unterhöhlen

vt

1) падто́чваць, размыва́ць (знізу вадой)

2) перан. падрыва́ць, шко́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wykruszać

незак.

1. выкрышваць;

2. вылушчваць;

3. перан. паступова разбураць; падрываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dyskredytować

незак. дыскрэдытаваць; падрываць аўтарытэт;

dyskredytować przeciwników politycznych — дыскрэдытаваць палітычных праціўнікаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

torpedo​2 [tɔ:ˈpi:dəʊ] v.

1. падрыва́ць тарпе́дай, тарпедава́ць

2. разбіва́ць; паралізава́ць; знішча́ць;

torpedo a plan правалі́ць план;

torpedo a peace conference сарва́ць мі́рную канферэ́нцыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

demoralize

[dɪˈmɔrəlaɪz]

v.t.

1) псава́ць мара́льна, дэмаралізава́ць

2) аслабля́ць дух, запа́л; падрыва́ць дысцыплі́ну

3) прыво́дзіць у замяша́ньне й бязла́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

explode

[ɪkˈsploʊd]

1.

v.i.

узрыва́цца; выбуха́ць (таксама сьме́хам)

2.

v.t.

1) узрыва́ць

2) падрыва́ць (тэо́рыю, памылко́вае ду́маньне), раскрыва́ць, дэмаскава́ць (памы́лку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)