fabrication [ˌfæbrɪˈkeɪʃn] n.

1. вы́думка;

His story was a complete fabrication from start to finish. Яго гісторыя была абсалютнай выдумкай з пачатку і да канца.

2. фабрыка́цыя, падро́бка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fabrykowanie

н.

1. выраб;

2. фабрыкацыя, падробка;

fabrykowanie aktu — фабрыкацыя дакумента

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сурага́т

(лац. surrogatus = пастаўлены замест іншага)

1) непаўнацэнны замяняльнік чаго-н.;

2) перан. падробка, фальсіфікацыя.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Tálmi

n -s

1) францу́зскае зо́лата (танная імітацыя)

2) перан. падро́бка, мішура́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

imitation

[,ɪmɪˈteɪʃən]

1.

n.

1) перайма́ньне n., імітава́ньне n.

2) іміта́цыя, падро́бка f.

2.

adj.

несапра́ўдны, шту́чны, ненатура́льны

imitation pearls — шту́чныя пэ́рлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

іміта́цыя ж

1. Imitatión f -, -en, Náchahmung f -, -en;

2. (падробка) Náchbildung f -, -en, Imitatión f -, -en; Ersátz m -es (сурагат);

іміта́цыя ску́ры Kúnstleder n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мішура́

(рус. мишура, ад ар. mozavvir = падробка)

1) пазалочаныя і пасярэбраныя металічныя ніткі, з якіх вырабляюць парчу, галуны, а таксама ёлачныя ўпрыгожанні і інш.;

2) перан. знешні бляск, паказная раскоша.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

bastard

[ˈbæstərd]

1.

n.

1) пазашлю́бнае дзіця́; Vulg. байстру́к -а́ m.

2) не́шта ніжэ́йшае, го́ршае; падро́бка f.

2.

adj.

1) пазашлю́бна ро́джаны

2) несапра́ўдны; падро́блены, падро́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мішура́

(ар. mozavvir = падробка)

1) пазалочаныя або пасярэбраныя металічныя ніткі, з якіх вырабляюць парчу, галуны, ёлачныя ўпрыгожанні і інш.;

2) перан. знешні бляск, паказная раскоша.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Туфта́ ‘хлусня’ (ТС), тухта́ ‘падман’ (Краязн. газета, 2013, 12, 6). Пранікненне з турэмна-лагернага жаргону, параўн. укр. аргат. туфта́ ‘падробка, фальшыўка’ (Горбач, Арго школярів), рус. туфта́, тухта́ ‘хлусня, падман, ашуканства’, ‘фальсіфікат, падробка’, туфте́ть ‘ілгаць, падманваць’ (Шчарбакова-Бруева, Соц.-корп. лексика), польск. tufta ‘кабета’, ‘прастытутка’, ‘падман’ (з рус., Каня, Słownik). Без пэўнай этымалогіі. Выводзяць з фін. tohko ‘гнілое дрэва’, фін. дыял. tohta ‘розныя рэчы, транты, смецце’, што з улікам асноўнага значэння жаргоннага слова ‘махлярства, калі замест дабраякаснай рэчы прадаюць падробку’ тлумачыць семантыку слова (Вострыкаў, Этим. иссл., 3, 37–38; Гарачава, Этимология–1982, 168; Арол, 4, 122; Анікін, РЭС, 2, 284). Горбач (Арго школярів, 27) параўноўвае з цюрк. takta ‘дошка’ як фігуральнае абазначэнне пачкі паперы, што выдаецца махлярамі замест упакаваных у банку асігнацый; на мажлівую цюркскую крыніцу арыентуе і балг. аргат. ту́фтя, туфти́свам ‘хлусіць’, ту́фа ‘крадзеж’, та́фя, та́фим ‘красці, хлусіць’, таф ‘хлусня, абман’ < тур. tav у розных значэннях, у тым ліку і ‘падман’, параўн. Стойкаў, Соф. ученич. говор, 24, 51. Былыя вязні сталінскіх лагераў бачаць у слове абрэвіятуру ТФТ (рус. «тяжёлый физический труд»), якая ў 1930‑я гады пранікла з лагернай зоны на волю (Шыдлоўскі, Рысы майго пакалення, Мінск, 2001, 126). Урэшце, з улікам сфер ужывання, варта звярнуць увагу на фармальнае падабенства з ід. tuft(e), toft(e), duft(e) ‘выдатны, цудоўны, першакласны’, адносна якога гл. Штэрн, Wörterbuch, 83.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)