Verfólgung

f -, -en прасле́даванне, гане́нне

die ~ áufnehmen* — пача́ць прасле́даванне

den Verfólgungen áusgesetzt sein — падвярга́цца прасле́даванням [гане́нням]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фарбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакрывацца або насычацца фарбай, падвяргацца ўздзеянню фарбы. // Прымаць які‑н. колер, адценне. Сапраўды, трохі прадзімала: праз шчыліны веяў вільготны, дрыготкі павёў. Свет штохвілінна фарбаваўся ў сіняе і чорнае, палосамі. Караткевіч.

2. Разм. Падмалёўваць губы, твар, валасы.

3. Зал. да фарбаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podlegać

незак.

1. падпарадкоўвацца; быць у падпарадкавані;

podlegać prawom przyrody — падпарадкоўвацца законам прыроды;

2. падлягаць;

nie podlegać ogłoszeniu — не падлягае абвяшчэнню; не можа быць абвешчаным;

3. падвяргацца;

podlegać krytyce — падвяргацца крытыцы; крытыкавацца;

podlegać karze — карацца; быць караным

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хрысці́цца

1. (падвяргацца абраду хрышчэння) sich táufen lássen*;

2. разм. (жагнацца) sich bekréuzigen(рабіць знак крыжа) bekréuzigen vt;

◊

мне з ім дзяце́й не хрысці́цца разм. ≅ er geht mich nichts an

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

реда́кция в разн. знач. рэда́кцыя, -цыі ж.;

но́вая реда́кция по́вести но́вая рэда́кцыя апо́весці;

под реда́кцией пад рэда́кцыяй;

подверга́ться реда́кции рэдагава́цца, падвярга́цца рэда́кцыі;

в помеще́нии реда́кции у памяшка́нні рэда́кцыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мно́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; незак.

1. Колькасна павялічвацца; расці. У хаце і ў клеці, у клуні і хлявах дабра было многа, і дабро гэта расло і множылася. Колас. На шкле набухалі, множыліся дажджавыя кроплі. Навуменка.

2. Уст. Размнажацца. Розныя «божыя кароўкі», жучкі, матылькі, вусені жылі і множыліся на гэтым кавалку зямлі. Бядуля.

3. Падвяргацца множанню. Тры множыцца на два.

4. Зал. да множыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́жыцца, ‑жыцца; незак.

1. Падвяргацца пражанню.

2. Разм. Пячыся на сонцы. Вымушаная раней увесь час пражыцца на санцапёку, .. [Паліна Фёдараўна] цяпер заўсёды знаходзіла вольнае месца пад парусінавым грыбам. Паслядовіч.

3. Зал. да пра́жыць (у 1 знач.).

пражы́цца, ‑жыву́ся, ‑жыве́шся, ‑жыве́цца; ‑жывёмся, ‑жывяце́ся; зак.

Разм. Патраціць на пражытак. Але Бачурка ведаў, што Сашка рызыкне пайсці да бацькі толькі тады, калі яны пражывуцца да апошняй капейкі. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Náchstellung

f -, -en

1) рэгулява́нне, рэгуліро́ўка, (дадатко́вая) устано́ўка [настро́йка]

2) часцей pl прасле́даванне

~en áusgesetzt sein — падвярга́цца прасле́даванням, прасле́давацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хрысці́цца, хрышчуся, хрысцішся, хрысціцца; незак.

1. таксама зак. Падвяргацца (падвергнуцца) абраду хрышчэння. [Лапінка:] — Чакаюць яны [баптысты], чакаюць, пакуль я паверу ды хрысціцца пайду. Брыль. Дзе радзіўся? — У сваёй вёсцы. Дзе хрысціўся? — Пры дарожцы. Купала.

2. Хрысціць (у 3 знач.) сябе. [Глушак] яшчэ слабымі, дрыготкімі рукамі хрысціўся, жагнаўся, аддана шаптаў малітвы. Мележ. Ранкам і ўвечары кожны дзень стары.. доўга гаворыць малітвы, доўга хрысціцца сваёй жорсткай далонню ў сухіх мазалях. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падляга́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., чаму.

Адносіцца да ліку асоб, аб’ектаў, на якія распаўсюджваецца што‑н. абавязковае, прымусовае. Падлягаць навучанню. Падлягаць суду. Падлягаць уліку. Падлягаць няўхільнаму выкананню. □ [Рудчанка:] — У лічыце, што ўсе мужчыны, якія падлягаюць мабілізацыі, ідуць у армію. Сіўцоў. Кожны населены пункт.. падлягае дзяржаўнай рэгістрацыі. «Полымя». // Падвяргацца чаму‑н. Не падлягае сумненню, што большая частка іншамоўнай лексікі пранікла ў старабеларускую мову праз польскую. Жураўскі.

падляга́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падлегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)