1)муз. умерана павольны тэмп, блізкі да андантэ; 2) музычны твор або яго частка ў такім тэмпе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
запаво́лены, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад запаволіць.
2.узнач.прым. Больш павольны, чым звычайна. Запаволеная кіназдымка. □ Валодзя спыніўся каля самай вады, паглядзеў на запаволеную плынь.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tardy
[ˈtɑ:rdi]
adj.
1) спо́зьнены, по́зьні
2) паво́льны, мару́дны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
zághaft
a
1) нясме́лы, баязлі́вы, нерашу́чы
2) паво́льны, асцяро́жны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gemächlich
1.
aпаво́льны, спако́йны
2.
adv не спяша́ючыся
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
брадыкарды́я
(ад гр. bradys = павольны + -кардыя)
мед. запаволены рытм сардэчных скарачэнняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
джо́гінг
(ад англ. joy = рухацца, падскокваць)
павольны бег, бег для здароўя.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
crawl1[krɔ:l]n.
1. по́ўзанне
2.паво́льны рух;
go at a crawl хадзі́ць/е́здзіць/ру́хацца паво́льна
3.sport кроль
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ціхаплы́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае павольны рух плыні, цячэння. Уставалі абшары бацькавых палёў і лугоў, што распасцерліся непадалёку ад ціхаплыннай у тых мясцінах Бярэзіны.Хадкевіч.Ад возера пачынаецца зялёны рукаў ціхаплыннай рачулкі.Арочка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ляпе́за ’нязграбны, непаваротлівы чалавек’ (даўг., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ.lapė́ža ’някемлівы, павольны, мешкаваты чалавек’, lepeĩzeris ’павольны, вялы; разваліна, руіна-чалавек’. Грынавяцкене (там жа, 2, 720) прыводзіць літ. адпаведнік, семантычна тоесны, але які фармальна адрозніваецца (lepérza).