Érdgeschoss

n -es, -e пе́ршы паве́рх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Úntergeschoss

n -es, -e ні́жні паве́рх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Óbergeschoss

n -es, -e ве́рхні паве́рх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наве́рх, прысл.

1. На верхнюю частку чаго-н., у напрамку да верху чаго-н.

Падняцца н.

Смала выступіла н.

2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры абазначэнні прадмета, асобы, на верхнюю частку якіх ці паверх якіх накіравана дзеянне.

Накінуць плашч н. сукенкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вета́ж ’паверх’ (Жд., 2) < рус. эта́ж ’тс’; в‑ — прыстаўное.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

floor [flɔ:] n.

1. падло́га

2. паве́рх;

the ground/first/second/top floor BrE пе́ршы/другі́/трэ́ці/ве́рхні паве́рх

3. дно (мора, акіяна)

4. the floor ме́сцы чле́наў парла́мента ў за́ле пасяджэ́нняў

5. the floor : get/give the floor атрыма́ць/даць сло́ва

6. мініма́льны ўзро́вень (цэн, заработнай платы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паве́рсе, прысл.

1. Па верхняй частцы чаго‑н.; верхам. Пажар ішоў паверсе.

2. Разм. Зверху, паверх чаго‑н. [Пніцкі] падперазаўся паверсе вузенькаю папружкаю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kondygnacja

ж.

1. паверх;

2. ярус (у тэатры)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

czwartak

м. разм.

1. пяты паверх;

2. чацвёртакласнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мезані́н

(іт. mezzanino)

няпоўны паверх, надбудаваны над цэнтральнай часткай жылога (звычайна невялікага) дома.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)