apart [əˈpɑ:t] adv.

1. убаку́; на адле́гласці;

The two buildings stood 400 metres apart. Гэтыя два будынкі былі на адлегласці 400 метраў (адзі́н ад аднаго́).

2. паасо́бку;

They live apart. Яны жывуць паасобку.

3. на ча́сткі, на кава́лкі;

come apart распада́цца, разва́львацца;

fall apart абва́львацца, ру́шыцца (перан.);

take apart разбіра́ць на ча́сткі (матор, гадзіннік і да т.п.)

joking apart без жа́ртаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

карэа́льны

(ад лац. correus = саўдзельнік)

які датычыць абавязацельства, што ўскладае адказнасць за выкананне яго на ўсіх даўжнікоў разам і на кожнага з іх паасобку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Межс́об, межсо́бку ’паміж сабой’ (паўн.-усх., Нас., Рам. 3; віл., Мат.). Толькі беларускае. Карскі (2, 70 і 193) гаворыць аб незвычайным утварэнні. Лексемы можна лічыць калькай з літ. tarpùsavyje ’паміж сабой’, да якой далучаўся прыслоўны суфікс ‑ку (магчыма, па аналогіі да прыслоўя паасобку). Параўн. і н.-луж. mjazsobnje ’паміж сабой’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

inzeln

1.

a адзі́нкавы; асо́бны; адзіно́кі

2.

adv асо́бна, паасо́бку

im ~en — у прыва́тнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

apart

[əˈpɑ:rt]

adv.

асо́бна; паасо́бку; збо́ку

Keep the dogs apart — Трыма́й саба́к паасо́бку

to stand apart from the others — стая́ць наўздалёк ад і́ншых

to live apart from one's family — жыць асо́бна ад сям’і́

- All joking apart!

- apart from that

- fall apart

- set some money apart for

- take apart

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

«ВЕ́ТРЫК»,

бел. народны танец. Муз. памер 24. Характэрна паступовае павелічэнне тэмпу да вельмі хуткага. Выканаўцы парамі трайным крокам рухаюцца па крузе, потым кружацца паасобку, то разыходзячыся, то збліжаючыся. Зафіксаваны пісьменнікам У.Караткевічам у Аршанскім і Рагачоўскім р-нах і падрабязна апісаны ім у рамане «Дзікае паляванне караля Стаха».

Л.К.Алексютовіч.

т. 4, с. 131

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

уразбро́д, прысл.

У беспарадку, паасобку, нядружна. Курсанты павярнуліся ўразброд. Новікаў. Птушкі выбраліся скора, Чарадою і ўразброд. Глебка. Некаторыя [дзяўчаты] спужаныя ад нечаканасці, другія са здзіўленнем адарваліся ад працы, паспешна разагнуліся, прывіталіся ўразброд... Васілевіч. // перан. Без лагічнай паслядоўнасці (пра думкі, словы і пад.). Людзі перагаворваліся вяла, за няшчырымі ўразброд словамі хаваліся нейкія важныя думкі, а можа, і справы. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расса́джваць, рассадзі́ць

1. (даць месца) die Plätze nweisen* (каго-н. D), hnsetzen vt, nterbringen* vt;

2. (паасобку) aus¦einnder stzen, voneinnder trnnen;

3. (расліны) verpflnzen vt, uspflanzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АТО́Л

(англ. Atoll ад мальдыўскага),

каралавы востраў, які мае форму суцэльнага або разарванага кальца, што акружае лагуну невял. глыбіні (да 100 м). Утвараюцца ў выніку росту каралавых рыфаў па перыферыі а-воў пераважна вулканічнага паходжання, якія павольна апускаюцца. Звычайна невял., іншы раз дасягаюць 50 км і больш у дыяметры. Пашыраны паасобку і архіпелагамі ў трапічных шыротах Ціхага і Індыйскага акіянаў.

т. 2, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сінергі́я

(гр. synergeia = супрацоўніцтва)

1) фізіял. сумеснае дзеянне якіх-н. органаў або сістэм;

2) фарм. рэакцыя арганізма на камбінаванае ўздзеянне двух або некалькіх лекавых рэчываў, калі гэта ўздзеянне больш моцнае, чым было б уздзеянне кожнага кампанента паасобку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)