взви́нчивать несов.

1. (цены) наганя́ць, узніма́ць;

2. (нервы) узбуджа́ць, узру́шваць, напру́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

olfactory [ɒlˈfæktəri] adj. fml. ню́хальны;

olfactory nerves ню́хальныя не́рвы;

olfactory organs о́рганы ню́ху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ператамі́цца, ‑тамлюся, ‑томішся, ‑томіцца; зак.

Вельмі ўтаміцца; знясіліцца. Нервы ператаміліся, а мыслі нейк мітусіліся ў галаве і не паддаваліся ніякаму кантролю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Первашы́б ’фіранкі, ручнікі нявесты, якія вешаюць у хаце маладога’ (ветк., Мат. Гом.). Няясиа. Да нервы і ’шыб, якое да шыбаць < рус. шибать ’кідаць’ (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нерв, ‑а, м.

1. Тонкае валакно, якое ў выглядзе адростка адыходзіць ад галаўнога і спіннога мозга і з’яўляецца састаўной часткай разгалінаванай сістэмы, здольнай служыць сродкам кіравання дзейнасцю арганізма. Зрокавы нерв. Блукаючы нерв. □ Шафёр і старшыня ехалі моўчкі. Пасля розных клопатаў у Мінску кожны нерв адпачываў сам сабою. Пестрак. Сашу быццам ударыла токам — скалануўся, уздрыгнуў кожны нерв. Шамякін. // Спец. Жылка ў лісцях раслін і крылах насякомых.

2. толькі мн. (не́рвы, ‑аў). Сістэма такіх валокнаў, якая вызначае дзейнасць арганізма, стан і паводзіны чалавека. Нервы, нарэшце, не вытрымалі.. Хваляванне, напружанасць усіх гэтых дзён раптам далі сябе адчуць, і Чыжык заплакаў. Лупсякоў.

3. перан. Цэнтр якой‑н. дзейнасці, асноўная дзейная сіла чаго‑н. Нёман быў пер вам сяла, які будзіў яго жыццё. Колас.

•••

Выматаць усе нервы гл. выматаць.

Іграць на нервах гл. іграць.

Трапаць нервы гл. трапаць.

[Лац. nervus — жыла, сухажылле.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ру́хальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да руху, прыводзіць у рух што‑н., кіруе рухам чаго‑н. Рухальная рэакцыя. Рухальныя навыкі. Рухальная сіла. Рухальныя нервы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерв м анат Nerv m -(e)s, -en;

зро́кавы нерв Séhnerv m;

хварэ́ць на нервы разм nérvenkrank [-f- і -v-] sein, schwáche Nérven háben;

◊ дзе́йнічаць на нервы разм auf die Nérven géhen* [fállen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

steady​2 [ˈstedi] v. прыхо́дзіць да раўнава́гі; рабі́цца ўсто́йлівым, нязме́нным; супако́йвацца;

steady nerves супако́йваць не́рвы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

узнервава́цца, ‑нервуюся, ‑нервуешся, ‑нервуецца; зак.

Разм. Моцна ўсхвалявацца, разнервавацца. [Муж] аж падскочыў, узнерваваўся, але агледзеўся і супакоіў сябе думкай: «Не хапала, каб дома яшчэ нервы псаваць...» Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасімпаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які разам з сімпатычным аддзелам вегетатыўнай нервовай, сістэмы ўдзельнічае ў рэгуляцыі дзейнасці ўнутраных органаў (пра нервы, нервовыя валокны і пад.). Парасімпатычнал нервовая сістэма.

[Ад грэч. para — побач і сімпатычны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)