intended

[ɪnˈtendɪd]

1.

adj.

1) заплянава́ны, заду́маны; наме́раны; наўмы́сны

2) бу́дучы, прадба́чаны

2.

n., informal

нарачо́ны -ага, су́джаны -ага m., нарачо́ная, су́джаная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

studied

[ˈstʌdɪd]

adj.

1) вы́вучаны, заву́чаны

2) стара́нна праду́маны, абду́маны

a studied essay — праду́маная пісьмо́вая пра́ца

3) наўмы́сны

a studied insult — наўмы́сная зьнява́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жэст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Рух рукі, галавы, які суправаджае або замяняе чалавечую мову. Сонцаў дапаўняў свой расказ звыклымі жэстамі, бо яўна не верыў у сілу слова. Мележ. // Рух цела або яго частак наогул. Прывычным вокам Варанецкі агледзеў.. [дакументы], прывычным жэстам узяў асадку і падпісаў некалькі паперак. Скрыган. Нібыта не сваю, незвычайным жэстам, стары ўзняў галаву: — А ён што думаў? Брыль.

2. перан. Які‑н. наўмысны, загадзя разлічаны ўчынак. Знайшліся мецэнаты, якія пачалі рабіць апякун[скі]я жэсты, нават .. даходзіла да «салодкіх абяцанак наладзіць паездкі па Еўропе». У. Калеснік.

[Фр. geste.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

deliberate

1.

adj.

1) сумы́сны, наўмы́сны; сьве́дамы, абду́маны

a deliberate lie — наўмы́сная хлусьня́

2) асьцяро́жны, аба́члівы

2. [dɪˈlɪbəreɪt]

v.i.

меркава́ць, ду́маць; разважа́ць, разду́мваць

3.

v.t.

абмярко́ўваць, разгляда́ць

to deliberate over the question — абмярко́ўваць пыта́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

voluntary

[ˈvɑ:lənteri]

1.

adj.

1) добраахво́тны

voluntary contributions — добраахво́тныя ахвярава́ньні

2) непрыму́шаны

a voluntary confession — непрыму́шанае прызна́ньне

3) сьве́дамы, наўмы́сны

voluntary manslaughter — наўмы́снае забо́йства

4) Physiol. адво́льны

voluntary muscles — му́скулы адво́льных ру́хаў

2.

n., pl. -taries

1) добраахво́тны ўчы́нак, добраахво́тная пра́ца

2) добраахво́тнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conscious

[ˈkɑ:nʃəs]

adj.

1) сьве́дамы, сьвядо́мы чаго́, які́ разуме́е, усьведамля́е

2) сьве́дамы, прыто́мны

to become conscious — прыйсьці́ да прыто́мнасьці, апрыто́мнець

3) адчу́ты, адчува́ны

conscious guilt — адчува́нае пачуцьцё віны́

4) наўмы́сны, абду́маны, сьве́дамы

a conscious lie — сьвядо́мая мана́

5) няёмкі; сарамлі́вы

She was a little conscious in her manner because of her oldfashioned dress — Яна́ чу́лася крыху́ няёмка дзе́ля свае́ старамо́днае суке́нкі

•

- the conscious

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bewússt

a

1) свядо́мы

sich (D) éiner Sáche (G) ~ sein — усвядо́міць, зразуме́ць (што-н.)

ich bin mir kéiner Schuld ~ — я не адчува́ю за сабо́й ніцкай віны́, я ні ў чым не магу́ папракну́ць сябе́

es ist mir wohl ~ — я до́бра разуме́ю, я до́бра по́мню

2) наўмы́сны

3) вядо́мы, пэўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

express

[ɪkˈspres]

1.

v.t.

1) выка́зваць (сло́вамі)

2) выяўля́ць (ра́дасьць), пака́зваць

3) пасыла́ць ліст сьпе́шнай тэрміно́вай даста́ўкай

2.

adj.

1) я́сны, выра́зны (жада́ньне)

2) спэцыя́льны, наўмы́сны

3) дакла́дны (ко́пія)

4) тэрміно́вы; сьпе́шны; ху́ткі

express train — ху́ткі цягні́к, экспрэ́с -а m.

express delivery — тэрміно́вая даста́ўка (лісто́ў)

express highway — аўтастра́да для ху́ткае язды́

3.

n.

1) спэцыя́льны паслане́ц, кур’е́р -а m. & f.

2) экспрэ́с -а m. (ху́ткі цягні́к, аўто́бус)

4.

adv.

экспрэ́сам, непасрэ́дна, про́ста

•

- express oneself

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нібы́, злучн. і часціца.

1. злучн. параўнальны. Ужываецца ў параўнальных зваротах і сказах пры дапушчальным параўнанні рэальнага характару; па значэнню адпавядае злучніку «як». — Валенты Скіба, — назваў стары сваё імя і прозвішча, і абодва мы, нібы старыя, добрыя знаёмыя, усміхнуліся. Брыль. І гул нарастаць стаў, нібы пры абвале. Панчанка. Застыў пан Богут нерухома, Нібы прыбіў яго пярун. Колас. // Ужываецца пры дапушчальным параўнанні ўмоўна-ўяўнага характару ў значэнні злучнікаў: «быццам», «як быццам», «як быццам бы». Нібы на ўзмыленым кані, Віхор аблётвае прасторы. А. Александровіч. З.. [айцом Уладзімерам] быў Віктар і незнаёмы малады чалавек, смуглявы, мускулісты, нібы высечаны з каменя. Колас. У акне неспакойна мільгаў цьмяны бляск газнічкі, нібы там мітусіліся якія цені, раз-пораз засцячы святло. Лынькоў. // У гэтым жа значэнні ўжываецца для сувязі параўнальных зваротаў і сказаў з адценнем меркавання, сумнення; па значэнню набліжаецца да злучнікаў «як бы», «нібыта». Пастаяўшы крыху на месцы, нібы ў задуменні, зубр рушыць далей, абрываючы мімаходам маладыя галінкі ясеня. В. Вольскі. Леначка прыпала тварам да маіх грудзей, нібы хаваючы яго і ад мяне і ад сябе. Брыль. У мацеры... такія дзіўныя вочы, нібы глядзяць і не бачаць яго, яе Міколку. Лынькоў.

2. злучн. тлумачальны. Ужываецца для падпарадкавання: а) даданых азначальных сказаў. Заліты бляскам пажару, .. [панскі палац] робіць уражанне, нібы ён у агні. Колас. Паабапал дарогі старыя прысады з голым апруцянелым галлём стаяць маўклівыя і задуманыя, нібы ўспамінаюць сваю нядаўнюю летнюю прыгажосць. Крапіва; б) даданых дапаўняльных, дзейнікавых і выказнікавых сказаў. Кажуць, што немец лютуе ўжо аж пад самым Мінскам, нібы нашы адступаюць і пакінулі багата гарадоў. Лынькоў. Першае ўражанне ад саўгаса такое, нібы вы трапілі на нейкую новабудоўлю. Крапіва; в) даданых сказаў меры і ступені, характару і спосабу дзеяння. І стала [Толю] адразу чамусьці так горача, весела, добра, нібы ён фарсіраваў нейкі нялёгкі, запаветны рубеж. Брыль. [Нічыпар:] Калі разгаворыцца [Чарнавус], дык люба слухаць.. Так дакладна раскажа, нібы ён сам быў пры гэтым. Крапіва.

3. часціца. Указвае на ўмоўна-ўяўную дапушчальнасць, няўпэўненасць выказвання. Сонца пачырванела і нібы растала ў кіпелі хмар. Новікаў. Усе ўбачылі, як далёка-далёка, то разгараючыся, то нібы згасаючы, успыхвае агонь. Скрыпка. Здалёк данесліся нібы людскія галасы і зніклі, праглынутыя начным туманам. Лынькоў.

4. часціца. Указвае на наўмысны характар выказвання, неадпаведнасць яго рэальным фактам, намерам. [Даўгілыч:] — Шчасце тваё, што стары, а то я паказаў бы, як станавіцца поперак дарогі. — Макар Міхайлавіч нібы і не чуў пагрозы. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)