дра́іць, драю, драіш, драіць; незак., што.

1. Спец. Чысціць, мыць. Драіць палубу.

2. Разм. Шараваць, націраць да бляску. Свідзерскі знайшоў .. шчотку і доўга шоргаў ёю па чаравіках, потым драіў яшчэ і суконкай. Хомчанка.

[Ад гал. draaien — круціць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

націра́цца несов.

1. в разн. знач. натира́ться; см. наце́рціся;

2. страд. натира́ться; мели́ться; намина́ться; см. націра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дра́іць

(гал. draaien)

чысціць, мыць, націраць да бляску (напр. д. палубу, д. чаравікі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

éinsalben

vt

1) ма́заць, націра́ць (маззю)

2) бальзамі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

растира́ть несов.

1. (мельчить) расціра́ць;

2. (натирать больное место) націра́ць;

3. (делать массаж) расціра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дра́іць

(гал. draaien = круціць)

1) чысціць, мыць (напр. д. палубу);

2) націраць да бляску (напр. д. чаравікі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шмарава́ць

(польск. smarować, ад ням. schmieren)

націраць, намазваць каго-н. або што-н.; церці, ачышчаючы што-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

rosin

[ˈrɑ:zɪn]

1.

n.

1) жыві́ца, смала́ f.

2) каніфо́ля f.

2.

v.t.

націра́ць каніфо́ляй

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

націра́нне ср.

1. (действие) натира́ние; см. націра́ць 1;

2. мед. втира́ние, натира́ние;

прыгатава́ць н. — пригото́вить втира́ние (натира́ние);

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nacierać

незак.

1. націраць;

nacierać twarz kremem — націраць твар крэмам;

2. na kogo/co наступаць на каго/што; атакаваць каго/што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)