impertinent [ɪmˈpɜ:tɪnənt] adj. дзёрзкі; наха́бны;

an impertinent question/child дзёрзкае пыта́нне/дзіця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

únverfroren, unverfróren

a наха́бны, дзёрзкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábgefeimt

a праны́рлівы, наха́бны, падсту́пны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cheeky

[ˈtʃi:ki]

adj.

наха́бны, бессаро́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pushy

[ˈpʊʃi]

adj.

праны́рлівы; наха́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

наха́ба, ‑ы, м. і ж.

Разм. Нахабны чалавек, нахабная істота; назола. «Ну і задавака, ну і нахаба! — падзівіўся, зазлаваў Міканор. — Дзержыцца, як бы роўнага яму нікога няма, багацей паганы!..» Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

На́гліць ’нахабна хлусіць’ (Бяльк.), ’прымушаць’ (Нас.). Відаць, ад наглы (гл.) са значэннем ’нахабны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

brazen [ˈbreɪzn] adj.

1. бессаро́мны, наха́бны

2. ме́дны, мядзя́ны

3. ме́днага, мядзя́нага ко́леру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

contumelious

[,kɑ:ntəˈmi:liəs]

adj.

наха́бны; зьнява́жлівы, абра́зьлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

assuming

[əˈsu:mɪŋ]

adj.

зана́дта ўпэ́ўнены, наха́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)