zasycić

зак. насыціць; наталіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przepoić

зак. насыціць, прасякнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прагумава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што.

Насыціць, пакрыць гумавай сумессю. Прагумаваць тканіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамазу́ціць, ‑зучу, ‑зуціш, ‑зуціць; зак., каго-што.

Запэцкаць, насыціць мазутай. Прамазуціць пакулле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тхла́ніць

‘задавольніць, насыціць каго-небудзь, што-небудзь (тхланіць прорву)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тхла́ню тхла́нім
2-я ас. тхла́ніш тхла́ніце
3-я ас. тхла́ніць тхла́няць
Прошлы час
м. тхла́ніў тхла́нілі
ж. тхла́ніла
н. тхла́ніла
Загадны лад
2-я ас. тхла́нь тхла́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тхла́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утхла́ніць

‘насыціць, задаволіць каго-небудзь, што-небудзь (утхланіць ненасытную прорву)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утхла́ню утхла́нім
2-я ас. утхла́ніш утхла́ніце
3-я ас. утхла́ніць утхла́няць
Прошлы час
м. утхла́ніў утхла́нілі
ж. утхла́ніла
н. утхла́ніла
Загадны лад
2-я ас. утхла́нь утхла́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час утхла́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прарызі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Насыціць, прамачыць, пакрыць рызінавай сумессю. Прарызініць тканіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насычэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. насычаць — насыціць і насычацца — насыціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увільгатні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Зрабіць вільготным, насыціць вільгаццю. Веснавыя дажджы ўвільгатнілі глебу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праса́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Насыціць, густа змазаць салам. Прасаліць паперу. Прасаліць колы. // Забрудзіць салам, тлушчам і пад. Прасаліць фуфайку.

прасалі́ць, ‑салю́, ‑со́ліш, ‑со́ліць; зак., што.

1. Насыціць соллю. Прасаліць мяса.

2. і без дап. Саліць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)