dcken

1.

vt

1) крыць (дах)

2) пакрыва́ць, накрыва́ць, закрыва́ць

3) хава́ць, барані́ць; прыкрыва́ць

4) задавальня́ць (попыт)

2.

(sich) супада́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

canvas

[ˈkænvəs]

1.

n.

1) парусі́на f.; брызэ́нт -у m.

2) ве́тразь -я m.; па́рус -а m

3) палатно́ n. (для малява́ньня)

4) ка́нва f. (для вышыва́ньня)

2.

v.t.

накрыва́ць парусі́наю

3.

adj.

палатня́ны, парусі́навы; брызэ́нтавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

überspnnen

vt

1) абця́гваць

2) накрыва́ць, заця́гваць; пераця́гваць (струну і г.д.)

die Frderungen ~ — ста́віць зана́дта высо́кія патрабава́нні

den Bgen ~ — перан. перагну́ць па́лку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lay

I [leɪ]

1.

laid, laying

2.

v.t.

1) кла́сьці

Lay the baby down gently — Пакладзі́ дзіця́ асьцяро́жна

2) валі́ць, кла́сьці, прыміна́ць

A storm laid crops low — Навальні́ца прымя́ла пасе́вы

3) накрыва́ць

to lay a table for dinner — накрыва́ць стол да абе́ду

4) склада́ць

We have laid our plans — Мы скла́лі на́шыя пля́ны

5) не́сьці (я́йкі)

6) віць, зьвіва́ць вяро́ўку

3.

v.i.

1) не́сьціся

2) ляжа́ць

- lay aside

- lay down

- lay away

- lay by

- lay hold of

- lay hold on

- lay hold upon

- lay off

- lay on

- lay oneself open

- lay oneself out

- lay out

II [leɪ]

v., p.t. of lie

III [leɪ]

adj.

1) сьве́цкі

2) непрафэсі́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

belgen

vt

1) накрыва́ць, засціла́ць

Brot mit Wurst ~ — пакла́сці ка́ўбасу на хлеб

2) абла́йваць

3) абклада́ць (падаткамі)

4) пацвярджа́ць, дака́зваць (з дапамогай дакументаў)

etw. mit Eid ~ — пацве́рдзіць што-н. пад прыся́гай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

покрыва́ть несов.

1. (закрывать) накрыва́ць; (застилать) засціла́ць; (крышей) крыць; (краской, позолотой и т. п.) пакрыва́ць;

покрыва́ть ребёнка одея́лом накрыва́ць дзіця́ ко́ўдрай;

покрыва́ть стол ска́тертью накрыва́ць (засціла́ць) стол абру́сам;

покрыва́ть дом черепи́цей крыць дом дахо́ўкай;

покрыва́ть ме́бель ла́ком и резьбо́й пакрыва́ць мэ́блю ла́кам і разьбо́й;

2. (обивать) абіва́ць, абабіва́ць; (обшивать тканью) пакрыва́ць, паця́гваць;

покрыва́ть сунду́к желе́зом абіва́ць (абабіва́ць) ку́фар жале́зам;

3. (окутывать) пакрыва́ць; (тучами, облаками) абклада́ць, абкла́дваць; (туманом, дымом) засціла́ць; (мраком, тьмою и т. п.) аху́тваць, аго́ртваць;

ту́чи покрыва́ют не́бо хма́ры пакрыва́юць (абклада́юць) не́ба;

тьма покрыва́ет зе́млю це́мра пакрыва́е (аху́твае, аго́ртвае) зямлю́;

4. (заглушать) заглуша́ць;

го́лос ора́тора покрыва́ет шум в зале го́лас прамо́ўцы заглуша́е шум у за́ле;

5. перен. (славой, почётом и т. п.) пакрыва́ць;

6. (долги, счета, издержки и т. п.) пакрыва́ць; (оплачивать) апла́чваць;

7. (скрывать чью-л. вину, проступок, виновника) пакрыва́ць;

8. (расстояние) пакрыва́ць;

9. карт. біць, крыць, пакрыва́ць;

покрыва́ть вале́та да́мой біць (крыць, пакрыва́ць) вале́та да́май;

10. (случать) пакрыва́ць;

покрыва́ть та́йной аху́тваць та́йнай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

überziehen

*

I

1.

vi (s) пераязджа́ць, перабіра́цца

2.

vt апрана́ць (што-н. наверх чаго-н.)

II

1.

vt абця́гваць, накрыва́ць (тканінай і г.д.)

das Bett frisch ~ — пасла́ць све́жую бялі́зну

mit Rost überzgen — пакры́ты іржо́й

2.

(sich)

(mit D) пакрыва́цца, заця́гвацца (чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

net

I [net]

1.

n.

1) се́тка f

2) чыгу́начная се́тка, се́тка даро́г, кана́лаў

3) па́стка f.

2.

v.

1) to net a fish — злаві́ць ры́біну ў се́тку

2) накрыва́ць се́ткай

3) папа́сьці, укі́нуць мяч у се́тку

II [net]

1.

adj.

чы́сты, нэ́та (пра вагу́, прыбы́так)

net cash — ная́ўныя гро́шы, ная́ўны разьлі́к

net cost — сабе́кошт -у m.

2.

n.

сабе́кошт -у m., нэ́та вага́, чы́сты прыбы́так, дахо́д -у m.

3.

v.

зарабля́ць; дава́ць чы́сты дахо́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Страха́ ‘верхняя, звычайна саламяная частка будынка, якая накрывае яго’ (ТСБМ, Нас., Байк. і Некр., Шат., Касп., Бяльк., Сержп., Сцяшк., Сл. ПЗБ, ЛА, 4), стрэ́ха ‘тс’ (Шымк. Собр., Байк. і Некр., ЛА, 4), стрэ́ха, стрэха́ ‘тс’ (Пятк. 1, ТС), стрі́ха, стрэ́ха ‘страха; лядзяш’ (Сл. Брэс.), ‘застрэшак’ (Сл. ПЗБ), стрыха́, стрэ́шка, стры́шка ‘край страхі, які навісае над сцяной’, ‘саламяны дах’, ‘казырок франтона’ (Шушк.), стрэ́шка памянш. да страха ‘навес над калодзежам, стогам і да т. п.’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ). Параўн. укр. стрі́ха, рус. дыял. стреха́, польск. strzecha, в.-луж. třěcha, н.-луж. tśěcha, stśěcha ‘выступ страхі, навес’, чэш. střecha ‘страха’, славац. strecha, славен. strẹ́ha, серб.-харв. стре̏ха ‘выступ страхі’, балг. стря́ха, макед. стреа, ст.-слав. стрѣха. Прасл. *strěxa утворана з суф. ‑xa ад дзеяслова *strojiti ‘укладваць, прыводзіць да парадку, будаваць’ (гл. строй); гл. Слаўскі, SP, 1, 71. Супраць па семантычных прычынах Бязлай (3, 326). Іншыя рэканструкцыі: *strěxa < *stersā ад і.-е. *ster‑ ‘распасціраць’ (Младэнаў, 614); *strěxa < *strojgsā да і.-е. *strei‑g‑ ‘пакрываць’ < і.-е. *ster‑ ‘распрасціраць’ пры ўмове роднасці з літ. *striẽgti/*stríegtiнакрываць дах саломай’, striẽgė ‘саламяны дах’, straĩgas ‘жэрдка ў плоце’ (Фрэнкель, 92; Бязлай, там жа; Махэк₂, 585); Борысь (583) мяркуе, што славянскае слова ўзыходзіць да і.-е. *strojgsā > *strojksā з далейшым развіццём *ks > *x. Фасмер (3, 776) усе гэтыя варыянты лічыць сумніўнымі. Гл. яшчэ Глухак, 588 (рэканструюе і.-е. *stroi‑sā, дзе *stroi‑ тое ж, што ў *strojь, *strojiti, гл. строй1, 2).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прихло́пывать несов.

1. (ладонью) ля́паць, пля́скаць;

2. (пристукивать каблуком и т. п.) прысту́кваць;

3. (закрывать со стуком) прысту́кваць, прычыня́ць;

4. (придавливать, прищемлять) разг. прышчамля́ць, прыбіва́ць;

5. перен. (прекращать существование чего-л., деятельность кого-, чего-л., запрещать, закрывать), прост. прыкрыва́ць, закрыва́ць;

6. (убивать) прост. прысту́кваць;

7. (накрывать, ловить) прост. накрыва́ць, лаві́ць; см. прихло́пнуть;

8. (сопровождать что-л. хлопками) прыпля́скваць, пля́скаць;

прихло́пывать в ладо́ши прыпля́скваць (пля́скаць) у дало́ні (у ла́дкі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)