аўтаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да аўтографа.
2. Які з’яўляецца аўтографам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аўтаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да аўтографа.
2. Які з’яўляецца аўтографам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здра́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
этике́тный
этике́тная улы́бка этыке́тная ўсме́шка;
этике́тная на́дпись этыке́тны
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паказа́льнік, -а,
1.
2. Даведачныя кнігі або даведачны спіс у кнізе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ínschrift
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
inscription
1)
2) прысьвячэ́ньне (кні́гі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
аўто́граф, ‑а,
Тэкст твора, напісаны рукой аўтара; аўтарскі рукапіс.
[Грэч. autos — сам і grapho — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
этыке́тны 1, ‑ая, ‑ае.
этыке́тны 2, ‑ая, ‑ае.
Абазначаны на этыкетцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грыфIII
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
грыф³, -а,
1. Штэмпель з узорам чыйго
2. Спецыяльны
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)