objective

[əbˈdʒektɪv]

1.

n.

1) мэ́та f., імкне́ньне n.

2) Gram. уско́сны склон або́ сло́ва ва ўско́сным скло́не

2.

adj.

1) мэ́тавы

an objective point — канчатко́вая мэ́та

2) аб’екты́ўны

3) бесстаро́нні

4) уско́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

актыўны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзейны, энергічны; проціл. пасіўны. Актыўны член прафсаюза. ▪ Мэта савецкіх літаратараў адна — быць актыўнымі прапагандыстамі ідэй камуністычнай партыі. «Звязда».

2. Які хутка развіваецца. Актыўны працэс у лёгкіх.

•••

Актыўнае выбарчае права гл. права.

Актыўны рахунак гл. рахунак.

Актыўны баланс гл. баланс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

goal [gəʊl] n.

1. мэ́та;

achieve/attain a goal дасягну́ць мэ́ты

2. sport варо́ты

3. sport гол;

score a goal забі́ць гол

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

intention [ɪnˈtenʃn] n. (of) наме́р; план; мэ́та; заду́ма;

He has no intention of going abroad. У яго няма намеру ехаць за мяжу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

plan​1 [plæn] n.

1. план, заду́ма

2. прае́кт;

a street plan план ву́ліцы

3. мэ́та; зада́ча;

a savings plan план зберажэ́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канечны прыметнік

  1. Які мае канец, мяжу (у прасторы і часе); процілегласць бесканечны.

    • Канечная велічыня (у матэматыцы — велічыня, што змяняецца ў пэўных межах, не роўная ні нулю, ні бесканечнасці).

  2. Які знаходзіцца на канцы чаго-н., апошні ў шэрагу прадметаў і з’яў.

    • К. прыпынак.

  3. Асноўны, самы галоўны.

    • Канечная мэта.

  4. Які завяршае сабой які-н. працэс, што з’яўляецца вынікам работы.

    • К. прадукт.
    • К. вынік.

|| назоўнік: канечнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

intention

[ɪnˈtenʃən]

n.

1) наме́р -у m.; плян -у m.; мэ́та f.

2) зна́чаньне, значэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

aim​1 [eɪm] n.

1. цэль; мішэ́нь;

take aim at прыцэ́львацца

2. мэ́та;

with the aim of з мэ́тай, з наме́рам; мець на мэ́це

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арыенцір, ‑а, м.

1. Указальнік, указальная прылада для арыентацыі. Светлавы арыенцір.

2. Асобны прадмет на мясцовасці, з дапамогай якога лёгка разабрацца, арыентавацца.

3. перан. Кірунак дзейнасці, мэта, устаноўка, арыентацыя. Выбраць надзейны арыенцір. ▪ Лепшыя ўзоры вуснай народнай творчасці служылі арыенцірам для перадавых беларускіх пісьменнікаў, указваючы ім шлях да сапраўднай народнасці і рэалізму. Ларчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запрадаць 1, ‑дам, ‑дасі, ‑дасць; ‑дадзім, ‑дасце, ‑дадуць; зак., каго-што.

Разм. Папярэдне дамовіцца аб продажы каго‑, чаго‑н., атрымаўшы пры гэтым задатак. Запрадаць ураджай. ▪ — Гэта работа — плод многіх шуканняў, гэта адзіная мэта і вялікая мая праца... Я нікому яе не запрадаваў. Самуйлёнак.

запрадаць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)