Naboth [ˈneɪbɒθ] n. bibl. Навутэ́й, Навуфе́й

Naboth’s vineyard вінагра́днік Навутэ́я; прадме́т за́йздрасці, хці́васці; мэ́та, для дасягне́ння яко́й іду́ць на злачы́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sanctify [ˈsæŋktɪfaɪ] v.

1. fml ачышча́ць ад грахо́ў; асвяшча́ць, рабі́ць свяшчэ́нным

2. апра́ўдваць;

The end sanctifies the means. Мэта апраўдвае сродкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zweck

m -(e)s, -e мэ́та, патрэ́ба

hne ~ und Ziel — без мэ́ты і даро́гі

◊ der ~ hiligt die Mttel — мэ́та апра́ўдвае сро́дкі

zu wlchem ~? — з яко́й мэ́тай?, нашто́?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

objective

[əbˈdʒektɪv]

1.

n.

1) мэ́та f., імкне́ньне n.

2) Gram. уско́сны склон або́ сло́ва ва ўско́сным скло́не

2.

adj.

1) мэ́тавы

an objective point — канчатко́вая мэ́та

2) аб’екты́ўны

3) бесстаро́нні

4) уско́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

plan1 [plæn] n.

1. план, заду́ма

2. прае́кт;

a street plan план ву́ліцы

3. мэ́та; зада́ча;

a savings plan план зберажэ́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

goal [gəʊl] n.

1. мэ́та;

achieve/attain a goal дасягну́ць мэ́ты

2. sport варо́ты

3. sport гол;

score a goal забі́ць гол

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

intention [ɪnˈtenʃn] n. (of) наме́р; план; мэ́та; заду́ма;

He has no intention of going abroad. У яго няма намеру ехаць за мяжу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

intention

[ɪnˈtenʃən]

n.

1) наме́р -у m.; плян -у m.; мэ́та f.

2) зна́чаньне, значэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

aim1 [eɪm] n.

1. цэль; мішэ́нь;

take aim at прыцэ́львацца

2. мэ́та;

with the aim of з мэ́тай, з наме́рам; мець на мэ́це

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

запрада́ць 1, ‑дам, ‑дасі, ‑дасць; ‑дадзім, ‑дасце, ‑дадуць; зак., каго-што.

Разм. Папярэдне дамовіцца аб продажы каго‑, чаго‑н., атрымаўшы пры гэтым задатак. Запрадаць ураджай. □ — Гэта работа — плод многіх шуканняў, гэта адзіная мэта і вялікая мая праца... Я нікому яе не запрадаваў. Самуйлёнак.

запрада́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)