ржано́й жы́тні, аржаны́;

ржано́й хлеб жы́тні (аржаны́) хлеб;

ржана́я мука́ жы́тняя (аржана́я) мука́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бакале́я, -і, ж., зб.

Некаторыя харчовыя тавары (мука, крупы, цукар, прыправы і пад.).

|| прым. бакале́йны, -ая, -ае.

Б. магазін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сі́тны, -ая, -ае.

1. Прасеяны праз сіта.

Сітная мука.

2. Спечаны з такой мукі.

С. хлеб.

Купіць паўбулкі сітнага (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ячме́нь¹, -ю, м.

Расліна сямейства злакавых, звычайна яравы.

|| прым. ячме́нны, -ая, -ае і я́чны, -ая, -ае.

Ячменная (і ячная) мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ляжа́лы, -ая, -ае.

1. Нясвежы, даўні.

Л. тавар.

Ляжалая мука.

2. Які пэўны час знаходзіўся ў стане вылежвання, вылежалы.

Л. лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

талакно́, -а́, н.

Мука з ачышчанага пражанага аўса ці страва з такой мукі на малацэ і масле.

|| прым. талакня́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

во́сыпка, -і, ДМ -пцы, ж.

Мука (звычайна з аўса ў сумесі з іншым збожжам), якой абмешваюць або пасыпаюць корм жывёле; вобмешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

даме́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -шкі, -шак, ж.

Тое, што прыбаўлена, прымешана да чаго-н.

Мука з дамешкай вотруб’я.

|| прым. даме́шкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перамало́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ме́лецца; зак.

Здрабніцца ў муку.

Перамелецца — мука будзе (прыказка: усё пройдзе, уладзіцца, усе непрыемнасці забудуцца).

|| незак. перамо́лвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыпрэ́ць, ‑прэе; зак.

Трохі сапрэць. Мука прыпрэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)