аўтамарфі́зм

(ад аўта- + -марфізм)

мат. ізамарфізм 2 мноства з самім сабой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

многагало́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа галоў. Многагаловы змей. // Які складаецца з мноства людзей або жывёл. Многагаловы натойп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трубказу́б, ‑а, м.

Афрыканскае млекакормячае з дробным шчаціннем на целе і зубамі ў форме мноства тонкіх вертыкальных трубак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niemiara :

co niemiara — мноства; безліч;

ludzi było co niemiara — людзей было мноства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

плюралі́зм, ‑у, м.

Ідэалістычны філасофскі погляд, паводле якога свет складаецца з мноства самастойных і незалежных адна ад адной сутнасцей.

[Ад лац. pluralis — множны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зава́л, -у і -а, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Нагрувашчванне, мноства чаго-н., што перашкаджае праходу, праезду.

Снежны з.

Расчысціць з. на дарозе.

2. -а. Прыстасаванне ў выглядзе жэрдкі для запірання варот, дзвярэй.

|| прым. зава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

селядзе́ц, -дца́, мн. -дцы́, -дцо́ў, м.

Невялікая марская прамысловая рыба, якая ўжыв. ў ежу ў засоленым ці вэнджаным выглядзе.

Сярэднесалёны с.

Як у бочцы селядцоў — пра мноства людзей у цесным памяшканні (разм.).

|| прым. селядцо́вы, -ая, -ае.

С. промысел.

Сямейства селядцовых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

капі́ніі

(ад лац. соріа = мноства)

утварэнні ў калоніі некаторых гідразояў, аналагічныя карзінцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Вара́вамноства’ (Мат. Гом.). Гл. арава.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

multum

вялікая колькасць; шмат; мноства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)