флюарэсцэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Заснаваны на флюарэсцэнцыі. Флюарэсцэнтны метад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

диалекти́ческий филос. дыялекты́чны;

диалекти́ческий материали́зм дыялекты́чны матэрыялі́зм;

диалекти́ческий ме́тод дыялекты́чны ме́тад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

варыяскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Метад здымкі і дэманстрацыі варыяскапічных фільмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфектаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэфектаскапіі. Дэфектаскапічны метад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізабары́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ізабары. Ізабарычны метад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампаратыві́зм, ‑у, м.

Параўнальна-гістарычны метад у мовазнаўстве і літаратуразнаўстве.

[Ад лац. comparativus — параўнальны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медыкаменто́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з медыкаментамі. Медыкаментозны метад лячэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отаскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Метад даследавання вуха пры дапамозе атаскопа.

[Ад грэч. ús, ōtós — вуха і skopéō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфлексалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэфлексалогіі. Рэфлексалагічны метад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультрамікраскапі́я, ‑і, ж.

Метад даследавання высокадысперсных сістэм пры дапамозе ультрамікраскопа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)