распе́ў, -пе́ву, м.

1. Працяжны напеў, мелодыя як характэрная рыса спеву.

2. Своеасаблівы прынцып будовы мелодыі, характэрны для старадаўняга царкоўнага спявання.

Р. малітвы.

3. Працяжнае, напеўнае вымаўленне слоў пры чытанні, размове.

Словы ён вымаўляе крыху з распевам.

|| прым. распе́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

warble​1 [ˈwɔ:bl] n.

1. hum. пе́сня, мело́дыя

2. шчэ́бет, шчабята́нне (птушак); по́шчак (салаўя)

3. lit. журчэ́нне, цурчэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chwytliwy

учэпісты;

~a melodia — неадчэпная мелодыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сінкапі́раваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сінкапіраваць.

2. у знач. прым. Спец. Пабудаваны на сінкопах, з сінкопамі. Сіпкапіраваная мелодыя. Сінкапіраваны рытм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шля́гер

(ням. Schlager)

новая модная, вельмі папулярная ў які-н. перыяд песня, мелодыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

знаёмы, -ая, -ае.

1. каму. Такі, пра якога ведалі раней, вядомы.

Знаёмая мелодыя.

2. з чым. Які зведаў, выпрабаваў што-н.

Чалавек, з. з тутэйшымі парадкамі.

3. Які знаходзіцца ў знаёмстве (у 1 знач.) з кім-н., асабіста вядомы.

З. чалавек.

Добры з. (наз.). Спаткаць знаёмага (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантыле́на

(лац. cantilena = спеў)

1) старадаўняя французская лірыка-эпічная народная песня;

2) плаўная, напеўная мелодыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піяні́на, нескл., н.

Від фартэпіяна, які мае форму высокай плоскай скрыні з вертыкальна нацягнутымі струнамі, з выступаючай наперадзе часткай, дзе размешчана клавіятура. Павел сеў за піяніна. Прабег пальцамі па клавішах. Мелодыя паплыла па пакоі. Шыцік.

[Іт. pianino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распе́ў, ‑спеву, м.

Працяжны напеў, мелодыя як характэрная рыса спеву. // Напеўнае вымаўленне (гаворка, чытанне). [Багдановіч] — чытае — глухім, нізкім распевам аб тых, хто ў цяжкі час выракся Айчыны, аб тых, што забылі, як можна пакутаваць за яе. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шля́гер

(ням. Schlager)

новая модная, вельмі папулярная ў які-н. перыяд песня, мелодыя.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)