антэ́нулы

(ад лац. antenna = мачта)

першая пара галаўных прыдаткаў у ракападобных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

maszt, ~u

м.

1. мачта; шчогла; слямга;

2. вышка;

maszt radiowy — радыёвышка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

біза́нь-ва́нты

(ад бізань + ванты)

мар. снасці на парусным судне, пры дапамозе якіх мацуецца бізань-мачта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыёма́чта

(ад радыё- + мачта)

апора, на якой падвешваюцца або ўмацоўваюцца на неабходнай вышыні антэны наземных радыёстанцый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Mast

I

m -es, -e i -en ма́чта, слуп

II

f -, -en адко́рм (жывёлы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mast

[mæst]

1.

n.

1) ма́чта, шчо́гла f.

2) высо́кі слуп -а́ m.

2.

adj.

ма́чтавы, шчо́главы

mast timber — ма́чтавы лес

3.

v.t.

ста́віць ма́чту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

антэ́на

(лац. antenna = мачта)

1) прыстасаванне для перадачы або ўлоўлівання радыёхваль;

2) орган дотыку і нюху ў членістаногіх жывёл, размешчаны на галаве; вусік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Báum

m -(e)s, Bäume

1) дрэ́ва

2) ма́чта

den Wald vor láuter Bäumen nicht séhen* — за дрэ́вамі не ба́чыць ле́су

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Стуго́р ‘вялікая куча’: stuhór sʼena, sałomy (паст., Балто-слав. сб.), стугу́р ‘стог, стажок, горка’ (лаг., Гіл.; в.-дзв., Сл. ПЗБ), ‘кусок хлеба’ (віц., Нар. лекс.). Грынавяцкене і інш. (Балто-слав. сб., 389), параўноўваюць з літ. stùguras ‘слуп’, відаць, у значэнні ‘слуп, вакол якога складваецца стог’. Не выключана славянскае паходжанне слова, параўн. н.-луж. sćěgor ‘мачта’, на падставе якога рэканструюецца прасл. дыял. *stegorъ, суадноснае з літ. stãgaras, stegorỹs ‘сухое сцябло, ствол’ (Трубачоў, Труды, 1, 777).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

fore

[fɔr]

1.

adj.

пярэ́дні

the fore wall — пярэ́дняя сьцяна́

2.

adv.

1) сьпе́раду, напе́радзе, папе́радзе

2) Naut. сьпе́раду карабля́

3.

n.

1) пярэ́дняя ча́стка, пе́рад -у m.

2) Naut.

а) нос вадапла́ва, карабля́

б) пярэ́дняя ма́чта

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)