шы́лінг, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Англійская манета, роўная 1/20 фунта стэрлінгаў (у старой грашовай сістэме).

2. Грашовая адзінка ў некаторых краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

орт,

сярэбраная манета.

т. 11, с. 449

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

луідо́р, ‑а, м.

Старадаўняя французская залатая манета.

[Фр. louis d'or, ад Louis — Людовік (імя французскага караля) і d'or — з золата.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубло́н, ‑а, м.

Старадаўняя іспанская залатая манета.

[Фр. doublon ад ісп. doblon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́пта, -ы, ДМ -пце, ж.

1. Дробная медная манета ў Старажытнай Грэцыі.

2. перан. Пасільны ўклад у якую-н. агульную справу.

Унесці сваю лепту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Старая гульня, сэнс якой у адгадцы: ляжа падкінутая манета гербавым малюнкам (арлом) ці процілеглым бокам (рэшкай).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэнт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Дробная манета ў ЗША і некаторых іншых краінах, роўная адной сотай грашовай адзінкі.

|| прым. цэ́нтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грош, гро́ша, мн. гро́шы, -аў, м.

1. Дробная медная манета ў царскай Расіі.

Хай грошай ні гроша, абы слава хароша (прыказка). Ні гроша няма.

2. Разменная дробная манета ў некаторых еўрапейскіх краінах.

◊

Ні ў грош не ставіць каго-, што-н. — зусім не цаніць, не лічыцца з кім-, чым-н.

Устаўляць (уставіць) свае тры грошы (разм., неадабр.) — умешвацца ў чужыя справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sixpence [ˈsɪkspəns] n. срэ́браная мане́та ў шэсць пе́нсаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дына́р, ‑а, м.

1. Тое, што і дынарый.

2. Старажытная арабская залатая манета.

3. Грашовая адзінка Ірака, Югаславіі і некаторых іншых краін.

4. Дробная манета Ірана.

[Ад лац. denarius.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)