Паходка ’хада, манера хадзіць’ (ТСБМ). Запазычана з рус. походка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жэстыкуля́цыя

(лац. gesticulatio)

манера жэстыкуляваць, выкананне жэстаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мане́рны

(ад манера​1)

ненатуральны, пазбаўлены прастаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Verháltensweise

f -, -n мане́ра паво́дзін

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spíel¦art

f -, -en мане́ра гульні́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spréchart

f -, -en мане́ра гавары́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spréchweise

f -, -n мане́ра гавары́ць [размаўля́ць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паста́ва, -ы, мн. -ы, -та́ў, ж.

1. Знешнасць, манера трымаць сябе (пераважна пра постаць, склад фігуры).

Стройная п.

2. Пастаноўка, становішча якой-н. часткі цела.

П. рукі пры стральбе.

Правільная п. ног у танцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

truculent [ˈtrʌkjələnt] adj. fml, derog. агрэсі́ўны, гру́бы;

a truculent manner рэ́зкая мане́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дахо́длівы, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка ўспрымаецца, даходзіць да свядомасці; зразумелы, даступны. Манера пісьма Хв. Шынклера вельмі простая, даходлівая. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)