Выбегчы адкуль‑н. — пра ўсіх, многіх. З хат павыбягалі старыя і малыя.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Му́мы ’вошы’ (шальч.) (пераноснае) ’малыя дзеці’ (лаг., Сл. ПЗБ). З літ.mū̃mas ’вош’ (Грынавяцкене, там жа, 3, 83).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
астэро́іды, ‑аў; адз. астэроід, ‑а, М ‑дзе, м.
Малыя планеты, якія абарачаюцца вакол Сонца, галоўным чынам паміж арбітамі Марса і Юпітэра.
[Ад грэч. asteon — зорка і eidos — выгляд.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калядо́ўшчык, ‑а, м.
Тое, што і каляднік. Мы, малыя, цэлым натоўпам бегалі за калядоўшчыкамі, любаваліся казою, слухалі музыку і песні.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міну́скулы
(лац. minusculus = маленькі)
малыя літары старажытных лацінскай і грэчаскай пісьменнасцей (проціл.маюскулы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вы́лупцаваць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., каго.
Моцна пабіць, адлупіць. [Мар’я:] — Малыя дзеці жартачкі над ім [дзядзькам] строяць, пужаюць з рагаткі. Аднаго злавіла — вылупцавала.Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fritter
[ˈfrɪtər]
v.t.
1) марнава́ць, тра́ціць (час, гро́шы)
2) рваць на малы́я кава́лкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
БАРСУКІ́ Вялікія і Малыя, пяскі Вялікія Барсукі, пяскі Малыя Барсукі, пясчаныя пустыні ў Казахстане, мерыдыянальна выцягнутыя ў выглядзе дзвюх доўгіх і вузкіх палос на Пн ад Аральскага м. Вялікія Барсукі даўж. каля 200 км, Малыя Барсукі — каля 100 км. Выш. каля 100 м. Складзены з палеагенавых і антрапагенавых алювіяльных пяскоў. Пяскі месцамі ўтвараюць узгоркі, грады і барханы. На выраўнаваных прасторах пераважаюць ксерафітныя хмызнячкі, палыны, салянкі і эфемеры; на схілах узгоркаў і град — ксерафітныя хмызнякі. Выкарыстоўваюцца як паша.