◎ *Наўпа, навпа ’малпа; жэўжык’ (драг., З нар. сл.). Да ма́лпа (у народным вымаўленні ма́ўпа) у выніку распадабнення губных; параўн. смал. навпа, павпа ’сірэна’ (Черепанова, Мифологическая лексика русского Севера. Л., 1983, 95), якое можа быць дастаткова старым і ўплываць на змену формы і семантыкі запазычанага ма́лпа (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гамадры́л, ‑а, м.

Буйная малпа з роду павіянаў, якая водзіцца ў Афрыцы і на Аравійскім паўвостраве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гібо́н, ‑а, м.

Вузканосая чалавекападобная малпа з вельмі доўгімі пярэднімі канечнасцямі (жыве ў паўднёва-ўсходняй Азіі).

[Англ. gibbon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арангута́н, ‑а, м.

Буйная чалавекападобная малпа з жорсткай рыжай поўсцю, якая жыве па астравах Суматра і Калімантан.

[Малайск. orang-utan.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маго́, нескл. і маго́т, ‑а, М ‑гоце, м.

Бясхвостая малпа, якая лёгка прыручаецца; водзіцца ў паўночна-заходняй Афрыцы.

[Фр. magot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чалавекападо́бны ménschenähnlich;

чалавекападо́бная ма́лпа гіст антр Ménschenaffe m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кікімо́ра ’малпа’ (Бяльк.), ’непрыгожая жанчына’ (Мат. Гом.). Гл. кікіморы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

марты́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Маленькая малпа з доўгімі заднімі нагамі, доўгім хвастом і вузканосай мордай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Марты́шка ’маленькая малпа, Cercopithecus’ (ТСБМ, Нас.), марьты́ха ’малпа’ (Бяльк.). З рус. марты́шка, ст.-рус. мартышка (XVI ст.), якое з лац. Martīnus (уласнае імя) праз с.-н.-ням. Marten, ці с.-галан. Martijn. Аналагічна польск. marcin ’грубіян, мядзведзь’ (Фасмер, 2, 576).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наса́ч, ‑а, м.

1. Разм. Чалавек з вялікім носам. // Птушка або жывёліна з вялікай дзюбай.

2. Малпа сямейства мартышкападобных з доўгім носам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)