сцадзі́ць, сцаджу́, сцэ́дзіш, сцэ́дзіць; сцэ́джаны; зак., што.

1. Зліць, выліць вадкасць, працэджваючы праз што-н.; зліваючы, аддзяліць вадкасць ад аселай гушчы або частку вадкасці, не боўтаючы.

С. ваду з пельменяў.

С. сыроватку з тварагу.

2. Выцадзіць малако з саскоў.

С. грудное малако.

|| незак. сцэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. сцэ́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стваро́жыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -жыцца; зак.

Ператварыцца ў тварог.

Малако стварожылася.

|| незак. стваро́жвацца, -аецца.

|| наз. стваро́жванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адтапі́цца (пра малако) gedämpft wrden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мало́чнік, ‑а, м.

1. Збаночак, у якім малако падаецца на стол.

2. Разм. Мужчына, які прадае малако і малочныя прадукты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапі́ць, -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -пі́; -пі́ты; зак., што.

Выпіць усё, да канца.

Д. малако.

|| незак. дапіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

моло́ки мн. (у рыб) малако́, -ка ср., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зліўны́, -а́я, -о́е (спец.).

1. Змяшаны, зліты з розных пасудзін у адну.

Зліўное малако.

2. Прызначаны для зліву, злівання.

З. жолаб.

З. чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разбо́ўтаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

1. Размяшаць, боўтаючы.

Р. фарбу.

2. Боўтаючы, разліць.

Р. малако.

|| незак. разбо́ўтваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

казі́ны Zegen-;

казі́нае малако́ Zegenmilch f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адто́плены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адтапіць.

2. у знач. прым. Пра кіслае малако, у якім тварог аддзелены ад сыроваткі. Адтопленае малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)