Лятні́чы ў выразе лятніныя кашары (лід., Сл. ПЗБ). З польск.koszary lotnicze ’казармы для лётчыкаў’, дзе lotniczy з lotnik ’лётчык’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
цэлуло́ідны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да цэлулоіду; зроблены з цэлулоіду. Цэлулоідныя цацкі. Цэлулоідны мячык. □ Хлопцы селі. Лётчык насунуў над імі цэлулоідны каўпак, памахаў рукою партызанам.Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пілётка ’жаночая шапачка’ (ваўк., Сцяшк. Сл.). З польск.pilotka — першапачаткова ’шлем у лётчыкаў’; якое адпавядае бел.піло́тка (< рус.пилотка ад пилот ’лётчык’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
airman
[ˈermən]
n., pl. -men
1) авія́тар -а, лётчык -а m.
2) радавы́ ў авія́цыі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
выпрабава́льнікм:
лётчык-выпрабава́льнікав Versúchsflieger m -s, -, Téstpilot m -en, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АЛЬБЕ́Р
(Albert) Марсель (н. 25.11.1917, Парыж),
французскі лётчык, удзельнік баёў на Беларусі ў Вял. Айч. вайну. Герой Сав. Саюза (1944). Засл.лётчык Францыі. У 2-ю сусв. вайну змагаўся ў радах дэголеўскіх сіл «Змагарная Францыя». З 1943 у СССР у складзе авіяпалка «Нармандыя—Нёман» 1-й паветр. арміі. Зрабіў 193 баявыя вылеты, збіў 23 самалёты ворага.