заслу́га, -і, ДМ -лу́зе, мн. -і, -лу́г, ж.

Грамадска карысны ўчынак, дзейнасць, вартыя павагі і агульнага прызнання.

Атрымаць па заслугах.

З. перад навукай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змясі́ць сов.

1. (тесто) перемеси́ть, смеси́ть;

2. разг. истопта́ть;

~сі́лі ко́ні луг — истопта́ли ло́шади луг;

3. прост. жесто́ко изби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засла́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -сце́лецца; зак.

Пакрыцца, завалачыся чым-н. туманным, тым, што сцелецца.

Луг заслаўся туманам.

Неба заслалася хмаркамі.

|| незак. засціла́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разло́жысты, -ая, -ае.

1. Развесісты, раскідзісты, шырокі (пра дрэвы, крону, галіны і пад.).

Разложыстая ліпа.

2. Шырокі, пакаты; адкрыты, роўны.

Р. луг.

|| наз. разло́жыстасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дако́шаны:

дако́шаны луг die ábgemähte Wíese

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

щёлок шчо́лак, -ку м., луг, род. лу́гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

łąka

ж. сенажаць; луг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сенажа́ць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Месца, дзе расце трава на сена; луг.

Скарыстаць пад с.

Пакасіць сенажаці.

2. Час касьбы.

Пачалася с.

|| прым. сенажа́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

груд м.

1. буго́р, холм;

2. сухо́й луг, суходо́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залу́жваць несов., спец. (превращать в луг) залужа́ть; см. залужы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)