вла́ствование уст. улада́ранне, -ння ср., кірава́нне, -ння ср.; панава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Férnlenkung

f -, -en кірава́нне па радыё (суднам, самалётам); дыстанцы́йнае кірава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

руль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Прыстасаванне для кіравання рухам судна, самалёта, аўтамабіля.

Р. аўтамабіля.

Паветраны р. (у лятальнага апарата). Сядзець, стаяць за рулём.

Стаяць каля руля (таксама перан.: кіраваць; кніжн.).

|| прым. рулявы́, -а́я, -о́е.

Рулявое кола.

Рулявое кіраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

drink-driving [ˌdrɪŋkˈdraɪvɪŋ] n. BrE кірава́нне тра́нспартным сро́дкам у нецвяро́зым ста́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кня́жанне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. княжыць; кіраванне княствам.

2. Час, на працягу якога хто‑н. княжыць. Княжанне Усяслава Полацкага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пульт, -а, М -льце, мн. -ы, -аў, м.

1. Падстаўка для нот у выглядзе нахіленай рамы на высокай ножцы.

Дырыжорскі п.

2. Пункт, адкуль адбываецца аўтаматычнае кіраванне чым-н.

Дыспетчарскі п. П. электрастанцыі.

|| прым. пу́льтавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

government [ˈgʌvənmənt] n.

1. ура́д;

central/federal government цэнтра́льны/федэра́льны ўрад;

coalition government кааліцы́йны ўрад;

form a government cфармірава́ць ура́д;

lead a government узнача́льваць ура́д

2. кіраўні́цтва;

be in government быць ва ўла́дзе

3. кірава́нне;

local government мясцо́вае сама кірава́нне

4. ling. кірава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тро́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да троса. Тросавыя канцы. // Зроблены з троса. Тросавая лесвіца. // Які адбываецца пры дапамозе троса. Тросавае рулявое кіраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

autonomy [ɔ:ˈtɒnəmi] n.

1. аўтано́мія, сама кірава́нне; незале́жнасць

2. самасто́йнасць (пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рулявы́, -а́я, -о́е.

1. гл. руль.

2. у знач. наз. рулявы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. На судне: чалавек, які кіруе рулём, а таксама спецыяліст, які рэгулюе кіраванне рулём.

Гэты чалавек — наш р. (перан.: вядзе нас наперад).

|| ж. рулява́я, -о́й, мн. -ы́я, -ы́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)