управле́ние

1. (действие) кірава́нне, -ння ср.;

2. (учреждение) упраўле́нне, -ння ср., кіраўні́цтва, -ва ср.;

3. грам. кірава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кандамі́ніум, ‑у, м.

Дзяржаўнае кіраванне якой‑н. тэрыторыяй сумесна дзвюма або некалькімі краінамі.

[Лац. condominium ад con — з, разам і donimium — валоданне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

remote control [rɪˌməʊtkənˈtrəʊl] n. comput. дыстанцы́йнае кірава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыдзеясло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца пры дзеяслове, залежыць ад дзеяслова. Прыдзеяслоўная часціца. Прыдзеяслоўнае кіраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспрыназо́ўнікавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ўтвараецца або ажыццяўляецца без выкарыстання прыназоўніка. Беспрыназоўнікавае словаспалучэнне. Беспрыназоўнікавае кіраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ронд ’парадак, кіраванне’ (Варл.). З польск. rząd ’парадак; урад’. Гл. рондзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kierowanie

н.

1. накіраванне;

2. кіраванне;

kierowanie zdalne — дыстанцыйнае кіраванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sterowanie

н.

1. кіраванне;

dalne sterowanie — дыстанцыйнае кіраванне;

2. перан. кіраўніцтва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

quality control [ˈkwɒlətikənˌtrəʊl] n. кантро́ль, праве́рка я́касці; кірава́нне я́касцю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зе́мшчына, ‑ы, ж.

Частка Рускай дзяржавы, выдзеленая Іванам IV пасля ўвядзення апрычніны ў тэрыторыю, якая мела асобнае кіраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)