стэрэафані́чны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з выкарыстаннем стэрэафаніі. Стэрэафанічны запіс. Стэрэафанічнае кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

movie [ˈmu:vi] n.

1. AmE фільм, кінакарці́на

2. the movies AmE кіно́;

Let’s go to the movies. Давай сходзім у кіно.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кантрама́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Талон або другі ўмоўны знак, які дае права на бясплатнае наведванне тэатра, кіно і пад.

|| прым. кантрама́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стэрэафані́я, -і, ж. (спец.).

Перадача ці ўзнаўленне гуку, якія даюць магчымасць вызначыць напрамак гучання і размяшчэння крыніцы гуку ў прасторы.

|| прым. стэрэафані́чны, -ая, -ае.

С. запіс.

Стэрэафанічнае кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

своди́ть​I сов. звадзі́ць;

своди́ть дете́й в кино́ звадзі́ць дзяце́й у кіно́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

кіназна́ўства, ‑а, н.

Навука, якая даследуе кіно як мастацтва, сродак асветы і інфармацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субці́тр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Надпіс на крайняй частцы кадра кіно, які звычайна з’яўляецца скарочаным перакладам іншамоўнага дыялогу (або тэксту наогул) на мову, зразумелую гледачу.

|| прым. субці́травы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павеліча́льнік, ‑а, м.

У фатаграфіі, кіно і пад. — апарат для павелічэння здымка пры капіраванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stand-in [ˈstændɪn] n.

1. заме́на

2. дублёр (у кіно)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kadr, ~u

кіно кадр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)