іпатэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іпатэкі. Іпатэчны крэдыт. Іпатэчны банк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэдыто́р, ‑а, м.

Асоба або ўстанова, якія даюць у крэдыт грошы або тавары.

[Лац. creditor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kredyt, ~u

м. крэдыт;

kredyt bezprocentowy — беспрацэнтны крэдыт;

długoterminowy — доўгатэрміновы крэдыт;

kredyt inwestycyjny — інвестыцыйны крэдыт;

kredyt lombardowy — ламбардны крэдыт;

kredyt mieszkaniowy — крэдыт на жыллёвае будаўніцтва;

kredyt oprocentowany — крэдыт пад працэнты;

kredyt państwowy — дзяржаўны крэдыт;

kredyt pieniężny — грашовы крэдыт;

kredyt zagraniczny — замежны крэдыт;

korzystać z ~u — карыстацца крэдытам;

przyznać kredyt — даць крэдыт;

udzielić ~u — выдаць крэдыт;

kredyt bankowy — банкаўскі крэдыт;

kupować na kredyt — купляць у крэдыт;

zachwiać kredyt — падарваць крэдыт;

ograniczenie ~u — абмежаванне крэдыту;

kredyt zaufania — крэдыт даверу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

каштары́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каштарыса, прадугледжаны каштарысам. Каштарысны крэдыт. Каштарысныя асігнаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

never-never [ˌnevəˈnevə] n. BrE, infml купля́нне ў растэрміно́ўку/у крэды́т;

She bought her car on the never-never. Яна купіла машыну ў крэдыт.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перавыдаткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Выдаткаваць звыш нормы, плана; перарасходаваць. Перавыдаткаваць крэдыт. Перавыдаткаваць грашовыя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Напаве́р ’у доўг, у крэдыт’ (Грыг., Гарэц.), ’у пазыку’ (Вайск. сл.), напове́р ’без грошай, у крэдыт’ (ТС). З *на‑повер, гл. вера, верыць, гістарычна — гэта спалучэнне назоўніка ў він. скл. адз. л. з прыназоўнікам на (Карскі 2-3, 73).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ct

= kredyt — крэдыт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

loan1 [ləʊn] n.

1. пазы́ка, крэды́т;

a domestic/foreign loan уну́траная/заме́жная пазы́ка;

a bank loan ба́нкаўскі крэды́т;

take out a loan браць крэды́т;

repay a loan выпла́чваць крэды́т;

give smb. the loan of smth. пазы́чыць каму́-н. што-н.;

have smth. on loan атрыма́ць што-н. у часо́вае карыста́нне

2. ling. (таксама a loan word) запазы́чанне, пазы́чанне, запазы́чанае сло́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

on credit

напаве́р, у доўг, у крэды́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)