экспедицио́нный в разн. знач. экспедыцы́йны;

экспедицио́нный ко́рпус экспедыцы́йны ко́рпус;

экспедицио́нные войска́ экспедыцы́йныя во́йскі;

экспедицио́нная пое́здка экспедыцы́йная пае́здка;

обсле́довать экспедицио́нным путём абсле́даваць экспедыцы́йным шля́хам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арме́йскі Armée-;

арме́йскі ко́рпус Arméekorps [-ko:r] n - [-kɔ:rs], pl - [-ko:rs]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

карбалі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карбаліту. // Зроблены з карбаліту. Карбалітавы корпус разеткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kadłub

м. корпус; тулава;

kadłub okrętu — корпус карабля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

экспедыцы́йны Expeditións-; Speditións-;

экспедыцы́йны ко́рпус вайск Expeditiónskorps m [-ko:r], - [-ko:rs], - [-ko:rs]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Offizíerskorps

[-ko:r]

n - [ko:rs], - [-ko:rs] афіцэ́рскі ко́рпус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fuselage

[ˈfju:səlɑ:ʒ]

n.

ко́рпус (самалёта, верталёта), фюзэля́ж -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

э́лінг, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

1. Спецыяльнае памяшканне на беразе, дзе будуецца ці рамантуецца корпус судна.

2. Памяшканне для дырыжабляў і аэрастатаў.

3. Збудаванне асобага тыпу для захоўвання спартыўных суднаў, вёслаў і іншага інвентару.

|| прым. э́лінгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кадэ́цкі ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кадэта ​1.

•••

Кадэцкі корпус гл. корпус.

кадэ́цкі ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кадэта ​2. Кадэцкі лібералізм. □ Ход выбараў паказваў, што верх бярэ ў іх так званая канстытуцыйна-дэмакратычная або кадэцкая партыя, памяркоўна-апазіцыйная партыя памешчыкаў і ліберальнай буржуазіі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арме́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арміі (у 1–4 знач.), армейца; вайсковы. Армейская служба. Армейскі корпус. Армейская форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)